عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ لِي عَنْ أُمَّتِي الخَطَأَ وَالنِّسْيَانَ وَمَا اسْتُكْرِهُوا عَلَيْهِ».
[قال النووي: حديث حسن] - [رواه ابن ماجه والبيهقي وغيرهما] - [الأربعون النووية: 39]
المزيــد ...
จากอิบนุ อับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา แท้จริง ท่านเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
“แท้จริง อัลลอฮ์ทรงยกโทษให้แก่ประชาชาติของฉัน ในเรื่องความผิดพลาด ความลืมเลือน และสิ่งที่พวกเขาถูกบังคับให้กระทำ”
[قال النووي: حديث حسن] - [رواه ابن ماجه والبيهقي وغيرهما] - [الأربعون النووية - 39]
ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ได้แจ้งว่า: อัลลอฮ์ทรงให้อภัยแก่ประชาชาติของท่านในสามกรณี คือ: ประการแรก: ความผิดพลาด คือ การกระทำที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ คือ มุสลิมมีเจตนาที่จะทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด แต่การกระทำของตนกลับเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ที่เจตนาไว้ ประการที่สอง: การหลงลืม คือ เมื่อมุสลิมจำบางสิ่งได้ แต่กลับลืมในขณะที่กำลังทำสิ่งนั้น การกระทำเช่นนี้ก็ไม่ถือเป็นบาปเช่นกัน ประการที่สาม: การบังคับ บ่าวของอัลลอฮ์อาจถูกบังคับให้ทำสิ่งที่เขาไม่ต้องการ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถต้านทานการบังคับนั้นได้ ในกรณีนี้ เขาไม่มีความผิดบาปหรือความยากลำบากอันใด สังเกตว่าหัวข้อหะดีษคือเรื่องราวระหว่างผู้เป็นบ่าวกับพระผู้เป็นเจ้าของเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำสิ่งต้องห้าม หากเขาลืมทำสิ่งที่ได้รับคำสั่ง ก็จะไม่มีการยกโทษให้ และหากการกระทำของเขาก่อให้เกิดอาชญากรรม ก็จะไม่มีการยกโทษให้ เช่น หากเขาฆ่าคนตายโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาต้องจ่ายค่าเสียหาย หรือหากเขาทำลายรถยนต์โดยไม่ได้ตั้งใจ เขาต้องจ่ายค่าชดเชย