حديث: ?لَا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلَانٌ، وَلَكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلَانٌ» یعنی: «نگویید آنچه الله و فلانی بخواهند، بلکه بگویید: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد
عَنْ حُذَيْفَةَ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«لَا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلَانٌ، وَلَكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلَانٌ».
[صحيح بمجموع طرقه] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى وأحمد]
المزيــد ...
از حُذَیفه رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«لَا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلَانٌ، وَلَكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلَانٌ» یعنی: «نگویید آنچه الله و فلانی بخواهند، بلکه بگویید: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد».
صحیح -
پیامبر صلی الله علیه وسلم از این نهی کرده‌اند که مسلمان در سخنش بگوید: «آنچه الله بخواهد و فلانی بخواهد»، یا آنچه الله و فلانی بخواهند؛ زیرا مشیت و ارادهٔ الله مطلق است و کسی در آن با وی شریک نیست. اما آوردن واو عطف در این جمله این احساس را می‌رساند که کسی با الله شریک است و [در اراده‌شان] با هم یکسان هستند. اما بگوید: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد. یعنی با گفتن «سپس» به جای «و»، مشیت بنده را تابع مشیت الله کند، زیرا «سپس» نشانگر تعقیب (بعدا آمدن) است.
از فوائد حدیث
- تحریم گفتن: «آنچه الله و تو بخواهی» و جملاتی شبیه این که در آن عطف به الله با «و» آمده است، زیرا این از شرک الفاظ و اقوال است.
- جایز بودن گفتن «آنچه الله، سپس تو بخواهی» و شبیه آن که در آن عطف با «سپس» و «بعد» آمده است زیرا محذور در آن رخ نداده است.
- اثبات مشیت برای الله و اثبات مشیت برای بنده، و اینکه مشیت بنده تابع مشیت الله تعالی است.
- نهی از شریک ساختن خلق در مشیت الله اگرچه به لفظ باشد.
- اگر بنده معتقد باشد که مشیت و ارادهٔ بنده همانند مشیت الله متعال است و در شمول و اطلاق با آن برابر است، یا معتقد باشد که بنده مشیتی مستقل دارد دچار شرک اکبر شده است، اما اگر به پایین‌تر از آن معتقد باشد، دچار شرک اصغر شده است.
دسته بندی ها
بیشتر
- حديث: لعنت الله بر یهودیان و نصرانیان [که] قبرهای پیامبرانشان را مساجد قرار دادند
- حديث: من بی نیازترین شرکا از شرک هستم، هر کس عملی انجام دهد که در آن با من کسی دیگر را شریک نماید، او را با شرک اش رها می کنم
- حديث: من به الله بیزاری می کنم از اینکه از میان شما خلیل (دوست و محبت خیلی قریب) داشته باشم، زیرا الله متعال مرا خلیل گرفته است، همانطور که ابراهیم را خلیل گرفت
- حديث: ?مرا ستایش مکنید همانطوری که نصارا پسر مریم را ستودند؛ من فقط بندۀ او هستم، پس بگویید: بنده الله و رسول او
- حديث: خوشبخترین مردم که روز قیامت شفاعتم را حاصل می کنند، آنانی اند که می گویند لا إله إلا الله، معبودی جز الله نیست، مخلصانه و از تهی دلش و یا نفسش
- حديث: أَدْخَلَهُ اللهُ الْجَنَّةَ عَلَى مَا كَانَ مِنَ الْعَمَلِ» یعنی: «هرکه شهادت دهد كه همانا الهى نيست به جز الله و او همتايى ندارد، و محمد بنده و فرستادهٔ اوست، و عیسی بنده و فرستاده و کلمهٔ اوست؛ که او را به مریم القا نمود، و روحی از جانب اوست، [و نيز مخلوق اوست]، و بهشت حقّ است و آتش (دوزخ) حقّ است؛ الله متعال با هر عملی که داشته باشد، [سرانجام] او را وارد بهشت میکند
- حديث: مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللهِ نِدًّا دَخَلَ النَّارَ