عَنْ حُذَيْفَةَ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«لَا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلَانٌ، وَلَكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلَانٌ».
[صحيح بمجموع طرقه] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى وأحمد] - [السنن الكبرى للنسائي: 10755]
المزيــد ...
از حُذَیفه رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«لَا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلَانٌ، وَلَكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلَانٌ» یعنی: «نگویید آنچه الله و فلانی بخواهند، بلکه بگویید: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد».
[صحیح از همه طرق آن] - [ابو داود ونسایی در الکبری و احمد روایت کرده] - [سنن کبری نسایی - 10755]
پیامبر صلی الله علیه وسلم از این نهی کردهاند که مسلمان در سخنش بگوید: «آنچه الله بخواهد و فلانی بخواهد»، یا آنچه الله و فلانی بخواهند؛ زیرا مشیت و ارادهٔ الله مطلق است و کسی در آن با وی شریک نیست. اما آوردن واو عطف در این جمله این احساس را میرساند که کسی با الله شریک است و [در ارادهشان] با هم یکسان هستند. اما بگوید: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد. یعنی با گفتن «سپس» به جای «و»، مشیت بنده را تابع مشیت الله کند، زیرا «سپس» نشانگر تعقیب (بعدا آمدن) است.