بروز رسانی: لَا يَقْبَلُ اللهُ صَلَاةَ أَحَدِكُمْ إِذَا أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ»: «الله نماز یکی از شما را که بی‌وضو شده نمی‌پذیرد، تا آنکه وضو بگیرد
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
«لَا يَقْبَلُ اللهُ صَلَاةَ أَحَدِكُمْ إِذَا أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6954]
المزيــد ...
از ابوهریره ـ رضی الله عنه ـ روایت است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«لَا يَقْبَلُ اللهُ صَلَاةَ أَحَدِكُمْ إِذَا أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ»: «الله نماز یکی از شما را که بی‌وضو شده نمی‌پذیرد، تا آنکه وضو بگیرد».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 6954]
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ تبیین نموده‌اند که یکی از شرایط صحت نماز، طهارت است. بنابراین برای کسی که می‌خواهد نماز بگزارد واجب است که اگر یکی از نواقض وضو مانند خروج مدفوع یا ادرار یا خواب و دیگر نواقض وضو از وی سر زده است، وضو بگیرد.
از نکات این حدیث
- نماز کسی که بی‌وضو شده قبول نمی‌شود تا آنکه با غسل از حَدَث اکبر (جنابت) و با وضو از حَدَث اصغر (بی‌وضویی) پاکی حاصل کند.
- وضو یعنی برداشتن آب و گرداندن آن در دهان و خارج نمودن آن، سپس بالاکشیدن آب با نفس به داخل بینی و سپس بیرون ریختن آن؛ سپس سه بار شستن صورت و بعد از آن سه بار شستن دست‌ها به همراه آرنج و سپس یک بار مسح همهٔ سر و در نهایت سه بار شستن پاها به همراه کعبین (قوزک‌ها).
طبقه‌بندی‌ها
- فقه و اصول فقه . فقه عبادات . طهارت . وضو
بیشتر
- بروز رسانی: هرگاه يكی از شما وضو می گيرد، باید آب در بينی کند و [جهت تمیز شدن بینی] آن را با فشار از بینی خارج کند. و هركس با سنگ استنجا می كند، عدد فرد را رعايت نمايد. و هرگاه کسی از شما از خواب بيدار شد باید قبل از داخل كردن دست ها در ظرف آب، سه بار آنها را بشويد. زيرا نمی داند به هنگام خواب دستش با چه چيز و كجا در تماس بوده است.
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: ای عايشه، چشم هايم می خوابند، اما قلبم بيدار است.
- بروز رسانی: هرگاه بنده ی مسلمان يا مؤمنی وضو می گيرد و صورتش را می شويد، هر گناهی که با نگاهِ چشمانش مرتکب شده، با آب يا با آخرين قطره ی آن از چهره اش می ريزد.
- بروز رسانی: زمان به صورتِ اصلی اش، مانندِ روزی درآمده که الله متعال آسمان ها و زمين را آفريد؛ هر سال، دوازده ماه می باشد و چهار ماهِ آن حرام است: ذوالقعده، ذوالحجه و محرّم که پُشتِ سرِ هم قرار دارند و رجبِ «مُضَر».