حديث: مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلسٍ لا يَذكُرُونَ الله تَعَالَى فيهِ، إلاَّ قَامُوا عَنْ مِثلِ جيفَةِ حِمَارٍ، وكانَ لَهُمْ حَسْرَةً». «هر گروهی از مجلسی برخيزند که در آن الله متعال را ياد نکرده اند، گويا از لاشه ی الاغی مُرده برخاسته اند، و اين مجلس برای آنان مايه ی حسرت و افسوس خواهد بود

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلِسٍ لَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ فِيهِ إِلَّا قَامُوا عَنْ مِثْلِ جِيفَةِ حِمَارٍ، وَكَانَ لَهُمْ حَسْرَةً».
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود: 4855]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلسٍ لا يَذكُرُونَ الله تَعَالَى فيهِ، إلاَّ قَامُوا عَنْ مِثلِ جيفَةِ حِمَارٍ، وكانَ لَهُمْ حَسْرَةً». «هر گروهی از مجلسی برخيزند که در آن الله متعال را ياد نکرده اند، گويا از لاشه ی الاغی مُرده برخاسته اند، و اين مجلس برای آنان مايه ی حسرت و افسوس خواهد بود».
[صحیح] - [ابو داود روایت کرده] - [سنن ابو داود - 4855]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم خبر می دهند، کسانی که در مجلسی گردهم آمده سپس برخیزند و در آن ذکر و یادی از الله متعال نکنند، وضعیت شان همچون کسانی است که مهمان سفره ای با پذیرایی لاشه ی الاغ می باشند؛ لاشه ای که در نهایت بدبویی و پلیدی است؛ چون آنها از ذکر الله متعال در حرف های دیگر مشغول شدند، و آن اجتماع در قیامت برای شان لازمۀ حسرت و نقصان و پشیمانی خواهد بود.

از فوائد حدیث

1. هشدار ذکر شده در مورد غفلت از ذکر الله متعال منحصر به مجالس نیست، بلکه در موارد دیگر نیز صدق می کند، نووی می گوید: « ناپسند است کسی که در جایی نشسته باشد و قبل از ذکر الله متعال آن را ترک کند».
2. حسرت و ندامت که روز قیامت نصیبشان می شود: یا با از دست دادن ثواب عدم استفاده از وقت برای طاعت الله متعال، یا به خاطر گناه و مجازات برای گذراندن وقت در معصیت الله متعال.
3. این هشدار برای غفلت در امور مباح است، پس برای مجالس حرام که در آن غیبت و سخن چینی وغیره وجود داشته باشد چگونه خواهد بود؟!