হাদীছ: যিসকল লোকে কোনো বৈঠকৰ পৰা আল্লাহক স্মৰণ (তথা জিকৰ-আজকাৰ পাঠ) নকৰাকৈ উঠে, সিহঁতে যেনিবা মৰা গাধৰ শৱদেহৰ পৰা উঠে। (কিয়ামতৰ দিনা) এইটো সিহঁতৰ বাবে অনুতাপৰ কাৰণ হ'ব।
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلِسٍ لَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ فِيهِ إِلَّا قَامُوا عَنْ مِثْلِ جِيفَةِ حِمَارٍ، وَكَانَ لَهُمْ حَسْرَةً».
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود: 4855]
المزيــد ...
আবু হুৰাইৰাহ ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহুৰ পৰা বৰ্ণিত, ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছেঃ
"যিসকল লোকে কোনো বৈঠকৰ পৰা আল্লাহক স্মৰণ (তথা জিকৰ-আজকাৰ পাঠ) নকৰাকৈ উঠে, সিহঁতে যেনিবা মৰা গাধৰ শৱদেহৰ পৰা উঠে। (কিয়ামতৰ দিনা) এইটো সিহঁতৰ বাবে অনুতাপৰ কাৰণ হ'ব।"
[ছহীহ] - [(আবু দাঊদ)] - [ছুনান আবি দাঊদ - 4855]
নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে হাদীছটোত জনাইছে যে, যিসকল লোকে কোনো বৈঠকত বহে আৰু সেই বৈঠকত আল্লাহক স্মৰণ নকৰাকৈ উঠি যায়, সিহঁতৰ উদাহৰণ হৈছে এনেকুৱা লোকৰ দৰে যিসকলে গাধৰ মৰা শৱৰ ওচৰত একত্ৰিত হয়, য'ত গেলা পচা ময়লা আৱৰ্জনা থাকে। কাৰণ সিহঁতে আল্লাহৰ স্মৰণৰ পৰা কথা বতৰাত ব্যস্ত হৈ আছিল। লগতে এনেকুৱা বৈঠক কিয়ামতৰ দিনা সিহঁতৰ বাবে অনুতাপ তথা ক্ষয়-ক্ষতিৰ কাৰণ হ'ব।
হাদীছৰ পৰা সংগৃহীত উপকাৰিতাসমূহ
- আল্লাহৰ স্মৰণৰ পৰা অমোনোযোগী হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত যিটো সতৰ্ক কৰা হৈছে, সেইটো কেৱল বৈঠকৰ ক্ষেত্ৰতে নিৰ্দিষ্ট নহয়, বৰং সকলো ক্ষেত্ৰতে এইটো প্ৰযোজ্য। ইমাম নাৱাৱী ৰাহিমাহুল্লাহে কৈছেঃ যদি কোনোবাই কোনো ঠাইত বহে আৰু তাত আল্লাহক স্মৰণ নকৰাকৈ উঠি আহে এইটোও অপছন্দনীয়।
- সিহঁতে কিয়ামতৰ দিনা অনুতপ্ত হ'বঃ হয়তো সিহঁতে নেকী তথা ছোৱাব কম হোৱাৰ কাৰণে অনুতপ্ত হ'ব, কিয়নো সিহঁতে এই সময়ছোৱাত নেক কৰ্মৰ পৰা বিৰত আছিল, নাইবা সিহঁতে এইকাৰণে অনুতপ্ত হ'ব যে, সিহঁতে আল্লাহৰ অবাধ্যতাত ব্যস্ত থকাৰ কাৰণে গুনাহত পতিত হৈ শাস্তিৰ সন্মুখীন হ'ব।
- ভাবি চাওকচোন! বৈধ ক্ষেত্ৰত কেৱল অমোনোযোগী হৈ থকাৰ কাৰণে যদি এই সতৰ্কবাণী হয়, তেন্তে হাৰাম বৈঠকৰ পৰিণতি কি হ'ব পাৰে, য'ত গীবত, সমালোচনা আদি কৰা হয়?
শ্ৰেণীবিন্যাসসমূহ
অধিক
- হাদীছ: পাঁচ ওৱাক্ত চালাত, এটা জুমু‘আৰ পৰা আনটো জুমু‘আ তথা এটা ৰামাজানৰ পৰা আনটো ৰামাজান, এইবোৰ হৈছে সেইবোৰ গুনাহৰ কাফফাৰা যিবোৰ ইয়াৰ মধ্যৱৰ্তী সময়ত হৈ থাকে, যদিহে কবীৰা গুনাহৰ পৰা বিৰত থকা হয়।
- হাদীছ: কোনো বান্দাই যেতিয়া পাপকৰ্ম কৰাৰ পিছত কয়, ‘হে প্ৰতিপালক! তুমি মোৰ গুনাহ ক্ষমা কৰি দিয়া।’ তেতিয়া আল্লাহ তাবাৰকা অতাআলাই কয়, ‘মোৰ বান্দাই এটা পাপকৰ্ম কৰিছে, আৰু ইয়াৰ পিছত সি গম পাইছে যে, তাৰ এজন প্ৰতিপালক আছে, যিয়ে গুনাহ ক্ষমা কৰে আৰু শাস্তিও প্ৰদান কৰে।’
- হাদীছ: নিশ্চয় কিছুমান লোকে আল্লাহৰ সম্পদ অন্যায়ভাৱে ব্যয় কৰে। এতেকে সিহঁতৰ বাবে কিয়ামতৰ দিনা আছে জাহান্নামৰ জুই।
- হাদীছ: তোমালোকে মৃত লোকসকলক গালি নাপাৰিবা; কাৰণ সিহঁতে নিজৰ কৰ্মফলৰ ওচৰত উপনীত হৈছে।
- হাদীছ: কোনো মুছলিমৰ বাবেই বৈধ নহয় তাৰ ভাইৰ লগত তিনি দিনতকৈ অধিক সময় কথা-বতৰা বন্ধ ৰখা, অৰ্থাৎ যেতিয়া সিহঁতে পৰস্পৰে সাক্ষাৎ কৰে, তেতিয়া এজনে ইফালে মুখ ঘূৰাই লয় আৰু আনজনে সিফালে মুখ ঘূৰাই লয়। সিহঁত দুজনৰ মাজত উত্তম হৈছে সেই ব্যক্তি, যিয়ে প্রথমে ছালাম কৰিব।
- হাদীছ: আত্মীয়তাৰ বন্ধন বিচ্ছিন্নকাৰী জান্নাতত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰিব।
- হাদীছ: আল্লাহৰ ওচৰত আটাইতকৈ ঘৃণনীয় ব্যক্তি হৈছে সেইজন, যিজন কলহপ্ৰিয়।