عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِذَا كَبَّرَ فِي الصَّلَاةِ، سَكَتَ هُنَيَّةً قَبْلَ أَنْ يَقْرَأَ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي أَرَأَيْتَ سُكُوتَكَ بَيْنَ التَّكْبِيرِ وَالْقِرَاءَةِ، مَا تَقُولُ؟ قَالَ «أَقُولُ: اللهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 598]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹਰੈਰਹ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨ੍ਹਾ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਤਕਬੀਰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਉਸ ਤਕਬੀਰ ਅਤੇ ਤਲਾਵਤ (ਪੜ੍ਹਾਈ) ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ: "ਹੇ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ, ਇਸ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?" ਉਹ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: "ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ: 'ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ, ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਉਹ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖ ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਸ਼ਰਿਕ ਅਤੇ ਮਗ਼ਰਬ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ, ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਜਿਵੇਂ ਸਫੈਦ ਕੱਪੜਾ ਗੰਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ, ਮੈਨੂੰ ਬਰਫ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਤੋਂ ਧੋ ਦੇ।'"
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 598]
ਨਬੀ ﷺ ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਤਕਬੀਰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਫਾਤਿਹਾ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਨਮਾਜ਼ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੁਝ ਦੁਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ: «ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਉਹ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖ ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਸ਼ਰਿਕ ਅਤੇ ਮਗਰਬ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਜਿਵੇਂ ਸਫੈਦ ਕੱਪੜਾ ਗੰਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੈਨੂੰ ਪਾਣੀ, ਬਰਫ ਅਤੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਤੋਂ ਧੋ ਦੇ।» ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੂੰ ਦੋਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੰਨਾ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਸ਼ਰਿਕ ਅਤੇ ਮਗਰਬ ਕਦੇ ਮਿਲਦੇ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਗੁਨਾਹ ਹੋ ਵੀ ਜਾਵਣ ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਉਸਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰੇ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸਫੈਦ ਕੱਪੜੇ ਤੋਂ ਗੰਦੀ ਲੱਗੀ ਚੀਜ਼ ਹਟਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ, ਬਰਫ ਅਤੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਅੱਗ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੇ।