Ҳадис: Аллоҳумма баъид байнии ва байна хотойаайаа камаа баъадта байналмашриқивалмағриб

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِذَا كَبَّرَ فِي الصَّلَاةِ، سَكَتَ هُنَيَّةً قَبْلَ أَنْ يَقْرَأَ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي أَرَأَيْتَ سُكُوتَكَ بَيْنَ التَّكْبِيرِ وَالْقِرَاءَةِ، مَا تَقُولُ؟ قَالَ «أَقُولُ: اللهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 598]

Бу таржима қайта кўрилиши ва текширилиши кекак.

Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллуоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам намозда (таҳрима) такбир айтганларида қироат қилишдан олдин бироз жим турардилар. Шунда мен: «Эй Аллохнинг Расули, ота-онам фидойингиз бўлсин, айтинг-чи, такбир билан қироат ўртасида жим турганингизда нима дейсиз?» дедим. У зот шундай дедилар: «Аллоҳумма баъид байнии ва байна хотойаайаа камаа баъадта байналмашриқивалмағриб Аллоҳумма баъид байнии ва байна хотойаайаа камаа юнаққоссавбул абяд минадданас, Аллоҳуммағсилни мин хотойаайаа биссалжи валмаъи валбарод». Маъноси: Эй Аллоҳим, мен билан хатоларим орасини мағриб билан машриқ ўртасини узоқ қилганинг каби йироқ эт. Эй Аллоҳ! Оппоқ либос кирликдан тозалангани каби мени ҳам хатоларимдан тоза эт. Эй Аллоҳ! Мени хатоларимдан қор билан, сув билан ва дўл билан юв-покла!
[Тўғри матн] - [Муттафақун алайҳ] - [Саҳиҳи Муслим - 598]

Изоҳ

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам намозга такбир айтгач Фотиҳани ўқишдан олдин озгина сукут сақлар эдилар. Баъзи дуолар билан намозларини бошлар эдилар. Ворид бўлган дуолардан: «Аллоҳумма баъид байнии ва байна хотойаайаа камаа баъадта байналмашриқивалмағриб* Аллоҳумма баъид байнии ва байна хотойаайаа камаа юнаққоссавбул абяд минадданас, Аллоҳуммағсилни мин хотойаайаа биссалжи валмаъи валбарод». У зот Аллоҳ таолодан машриқ ва мағриб учрашмагани каби хатоларга йўлиқмаслик учун улар ва хатолар ўртасини ўшанчалик узоқлаштиришини, агар улардан хато содир бўлса, оқ кийимдан кир ўчирилгандай ўчиришини ваювишини ҳамда унинг алангасини ва иссиғини ях, қор ва сув каби тозаловчи нарсалар билан тозалашини сўраб дуо қилар эдилар.

Ҳадиснинг фойдалари

1. Жаҳрий намоз бўлса ҳам истифтоҳ дуосини ичида ўқиш.
2. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг барча аҳволларини билишга бўлган саҳобаларнинг ҳирси.
3. Истифтоҳ дуосининг бир нечта сийғалари ворид бўлган, киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ворид бўлган бу зикрларни дамаки-дамаки қилиб ўқигани афзал.