Хадис: „,Сакате ли да ве известам за најдоброто од вашите дела, најчистото кај вашиот Господар, она што најмногу ги воздигнува вашите степени

عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ، وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وَأَرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقَكُمْ؟» قَالُوا: بَلَى. قَالَ: «ذِكْرُ اللهِ تَعَالَى».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 3377]

Од Ебу Дерда, Аллах нека е задоволен со него, се пренесува дека рекол: Божјиот веровесник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„,Сакате ли да ве известам за најдоброто од вашите дела, најчистото кај вашиот Господар, она што најмногу ги воздигнува вашите степени, кое е подобро од давањето злато и сребро како садака и подобро од тоа да се соочите со вашите непријатели, па да ги удирате по вратовите, а тие да ве удираат по вратовите?‘ Тие рекоа: .Секако!‘ Тој рече: ,Спомнувањето на Возвишениот Аллах.‘“
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي - 3377]

Објаснување

Божјиот веровесник, салаллаху алејхи ве селем, ги праша асхабите: „
Сакате ли да ве известам за најдобрите ваши дела, највозвишените и најчистите кај Аллах, Семоќниот Владетел? .
Она што најмногу ќе ги воздигне вашите степени во Џенетот?
Кои се подобри од давањето злато и сребро како садака?
И кои се подобри од тоа да се соочите со неверниците во борба, па да ги удирате со сабји по вратовите, а тие да ве удираат со сабји по вратовите?“
Асхабите рекоа: „Да, сакаме!“
Тогаш тој, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Спомнувањето на Возвишениот Аллах, во секое време и во секоја состојба.“

من فوائد الحديث

1. Постојаното спомнување на Возвишениот Аллах, надворешно и внатрешно, претставува едно од највредните и најкорисните дела кај Возвишениот Аллах.
2. Сите дела се пропишани со цел да се воспостави сеќавањето на Аллах. Возвишениот Аллах вели:
3. „И кога ќе се сетиш на Мене, намазот (молитвата) извршувај го!“ (Та Ха, 14)
4. Божјиот веровесник, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Тавафот околу Ќаба, движењето помеѓу Сафа и Мерва и фрлањето каменчиња (на Мина) се пропишани за воспоставување на спомнувањето на Аллах.“ (Ебу Давуд и Тирмизи).
5. Ел Из бин Абдуселам во своето дело „Каваид“ вели: „Овој хадис укажува дека наградата не зависи од обемот на вложениот труд во сите ибадети, туку Возвишениот Аллах може да награди за малку дела повеќе отколку за многу дела, бидејќи наградата зависи од степенот на вредноста и од искреноста во делото.“
6. Ел-Мунави во делото „Фејд ел-Кадир“ вели: „Овој хадис укажува дека зикрот бил најдобар за оние на кои им бил упатен овој хадис. Кога би му се обратил на храбар и смел човек, чијашто борба би донела корист за исламот, нему би му било речено дека џихадот е најдобар. Ако би му се обратиле на богат човек, чие богатство би им користело на сиромашните, тогаш нему би му било речено дека садаката е најдобра. Доколку е способен да изврши аџилак, би му било речено дека аџилакот е најдобар за него. А ако има родители, би му било речено дека најдоброто за него е да биде добар кон нив. На овој начин се усогласуваат различните преданија.“
7. Најсовршениот зикр е оној што се изговара со јазикот и истовремено е пропратен со размислување во срцето. Потоа следува зикрот кој е само во срцето, како што е размислувањето. На крајот, зикрот што се изговара само со јазикот. Секој од овие видови зикр носи награда, иншаллах.
8. Постојаното придржување на муслиманот кон зикровите поврзани со различните состојби, како утринските и вечерните зикрови, зикровите при влегувањето и излегувањето од џамијата, домот или тоалетот и слично, го прави од оние кои многу го спомнуваат Возвишениот Аллах.