Хадис: ,Знам еден збор кој, ако го изговори, ќе му го отстрани тоа што го чувствува. Ако рече: Еузу биллахи минеш-шејтанир раџим (Барам прибежиште кај Аллах од проклетиот шејтан), ќе му помине тоа што го чувствува.‘

عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ صُرَدٍ رضي الله عنه قَالَ:
كُنْتُ جَالِسًا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجُلاَنِ يَسْتَبَّانِ، فَأَحَدُهُمَا احْمَرَّ وَجْهُهُ، وَانْتَفَخَتْ أَوْدَاجُهُ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنِّي لَأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ، لَوْ قَالَ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ، ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ» فَقَالُوا لَهُ: إِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ»، فَقَالَ: وَهَلْ بِي جُنُونٌ؟
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 3282]

Сулејман бин Сурад, Аллах нека е задоволен со него, раскажува:
„Бев седнат со Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога двајца луѓе почнаа жестоко да се расправаат и да се навредуваат. Лицето на едниот поцрвене, а жилите на неговиот врат се надуја. Тогаш Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рече: ,Знам еден збор кој, ако го изговори, ќе му го отстрани тоа што го чувствува. Ако рече: Еузу биллахи минеш-шејтанир раџим (Барам прибежиште кај Аллах од проклетиот шејтан), ќе му помине тоа што го чувствува.‘ Па му рекоа: Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рече: ,Побарај прибежиште кај Аллах од шејтанот‘, а тој одговори: ,Зарем сум јас луд?‘“
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 3282]

Објаснување

Двајца луѓе се расправаа и навредуваа еден со друг пред Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога лицето на едниот поцрвене, а жилите на неговиот врат се надуја.
Тогаш Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рече:
„Знам еден збор кој, доколку овој разгневениот го изговори, ќе му помине гневот. Ако рече: ,Барам прибежиште кај Аллах од проклетиот шејтан‘, ќе му исчезне гневот.“
Тогаш му рекоа: „Значи Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рече: ,Побарај заштита кај Аллах од шејтанот.‘““
Па тој одговори: „Зарем сум јас луд?“, мислејќи дека само оној кој е погоден од лудило бара заштита од шејтанот.

من فوائد الحديث

1. Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, секогаш настојуваше да советува и упатува кога ќе се појавеше потреба за тоа.
2. Гневот е од шејтанот.
3. Наредба при гневот да се побара прибежиште кај Аллах од проклетиот шејтан, како што Возвишениот Аллах вели: „А кога шејтанот ќе се обиде на зли мисли да те наведе, ти побарај заштита кај Аллах.“ (Ајет)
4. Предупредување од навредување и слични постапки, како што е проколнувањето, и одвраќање од нив, бидејќи тие доведуваат до нарушување на односите меѓу луѓето.
5. Пренесување на советот до оние што не го чуле, за да имаат корист од него.
6. Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, предупреди на опасноста од гневот, бидејќи тој води кон зло и непромисленост. Но, тој, салаллаху алејхи ве селем, не се лутеше освен кога ќе се преминеа Аллаховите граници – а во таков случај, тој гнев е оправдан и пофален.
7. Имамот Невеви, во врска со зборовите „Зарем сум јас луд?“, рекол: „Можно е оној што го изговорил тоа да бил од лицемерите или од простите бедуини.“