হাদীছ: মই এনেকুৱা এটা বাক্য জানো, যদি এই মানুহজনে সেইটো পাঠ কৰে তেন্তে তাৰ খং দূৰ হ'ব। যদি এওঁ আউজু বিল্লাহি মিনাশ্ব শ্বাইত্বান, পঢ়ে তেন্তে তাৰ খং দূৰ হৈ যাব।
عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ صُرَدٍ رضي الله عنه قَالَ:
كُنْتُ جَالِسًا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجُلاَنِ يَسْتَبَّانِ، فَأَحَدُهُمَا احْمَرَّ وَجْهُهُ، وَانْتَفَخَتْ أَوْدَاجُهُ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنِّي لَأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ، لَوْ قَالَ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ، ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ» فَقَالُوا لَهُ: إِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ»، فَقَالَ: وَهَلْ بِي جُنُونٌ؟
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 3282]
المزيــد ...
ছুলাইমান বিন চুৰাদ ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহুৰ পৰা বৰ্ণিত, তেওঁ কৈছেঃ
মই ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ সৈতে বহি আছিলোঁ, ওচৰতে দুজন ব্যক্তিয়ে ইজনে সিজনক গালি পাৰি আছিল। তাৰে এজনৰ খঙত মুখমণ্ডল ৰঙা পৰিছিল আৰু শিৰাবোৰ ফুলি উঠিছিল। তেতিয়া ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে ক'লেঃ "মই এনেকুৱা এটা বাক্য জানো, যদি এই মানুহজনে সেইটো পাঠ কৰে তেন্তে তাৰ খং দূৰ হ'ব। যদি এওঁ আউজু বিল্লাহি মিনাশ্ব শ্বাইত্বান, পঢ়ে তেন্তে তাৰ খং দূৰ হৈ যাব।" তেতিয়া লোকসকলে তাক ক'লেঃ নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছেঃ "তুমি চয়তানৰ পৰা আল্লাহৰ ওচৰত আশ্ৰয় প্ৰাৰ্থনা কৰা।" তেতিয়া সি ক'লেঃ মই উন্মাদ নেকি?
[ছহীহ] - [(মুত্তাফাক আলাইহ {বুখাৰী মুছলিম})] - [ছহীহ বুখাৰী - 3282]
নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ সন্মুখতে দুজন ব্যক্তিয়ে ইজনে সিজনক গালি পাৰি আছিল। তাৰে এজনৰ ক্ৰোধত মুখখন ৰঙা পৰি গৈছিল। লগতে ডিঙিৰ সিৰাবোৰ ফুলি উঠিছিল।
তেতিয়া নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে ক'লেঃ মই এনেকুৱা এটা বাক্য জানো, সেই বাক্যটো যদি এই খঙাল ব্যক্তিজনে পাঠ কৰে তেন্তে তাৰ খং দূৰ হ'ব। সেইটো হৈছেঃ আউজু বিল্লাহি মিনাশ্ব শ্বাইত্বনিৰ ৰাজীম।
তেতিয়া লোকসকলে তাক ক'লে যে, নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে তোমাক বিতাৰিত চয়তানৰ পৰা আল্লাহৰ আশ্ৰয় প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ উপদেশ দিছে। (অৰ্থাৎ আউজু বিল্লাহি মিনাশ্ব শ্বাইত্বনিৰ ৰাজীম। পাঠ কৰাৰ উপদেশ দিছে।)
তেতিয়া সি ক'লেঃ মই উন্মাদ নেকি? সি ধাৰণা কৰিছিল যে, কেৱল বলিয়া বা উন্মাদ ব্যক্তিয়েহে চয়তানৰ পৰা আল্লাহৰ আশ্ৰয় প্ৰাৰ্থনা কৰে।
হাদীছৰ পৰা সংগৃহীত উপকাৰিতাসমূহ
- প্ৰয়োজনত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে দিশ নিৰ্দেশনা দিয়াত অত্যন্ত আগ্ৰহী আছিল।
- খং উঠে চয়তানৰ প্ৰৰোচনাত।
- ক্ৰোধ অৱস্থাত বিতাৰিত চয়তানৰ পৰা আল্লাহৰ ওচৰত আশ্ৰয় প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছে। মহান আল্লাহে পৱিত্ৰ কোৰআনত কৈছেঃ "আৰু যদি চয়তানৰ কুমন্ত্ৰণাই তোমাক প্ৰৰোচিত কৰে, তেন্তে আল্লাহৰ আশ্ৰয় বিচাৰিবা। নিশ্চয় তেওঁ সৰ্বশ্ৰোতা, সৰ্বজ্ঞ।" (ছুৰা আল-আৰাফঃ ২০০)
- গালি শপনি তথা অভিশাপ আদিৰ পৰা সতৰ্ক কৰা হৈছে আৰু আঁতৰি থাকিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছে। কাৰণ এইবোৰে মানুহৰ মাজত বিবাদ সৃষ্টি কৰে।
- উপদেশ নুশুনা ব্যক্তিক উপদেশ পৌঁচাই দিব লাগে, যাতে তেওঁ উপকৃত হ'ব পাৰে।
- নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে ক্ৰোধৰ পৰা সতৰ্ক কৰিছে। কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা অনিষ্ট সাধন হয়। তেখেত চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কেৱল আল্লাহৰ মৰ্যাদা উলংঘাৰ ক্ষেত্ৰতহে ক্ৰোধান্বিত হৈছিল, ইয়াৰ বাহিৰে কোনো ক্ষেত্ৰতে খং কৰা নাছিল। এনেকুৱা ক্ষেত্ৰত ক্ৰোধ কৰাটো হৈছে প্ৰশংসনীয়।
- "মই উন্মাদ নেকি?" ইমাম নাৱাৱীয়ে এই কথা প্ৰসংগত কৈছে যে, হয়তো সেই ব্যক্তিজন মুনাফিক আছিল নাইবা কোনো বেদুইন আছিল।
শ্ৰেণীবিন্যাসসমূহ
অধিক
- হাদীছ: মই তোমালোকক আটাইতকৈ ডাঙৰ (কবীৰাহ) গুনাহ সম্পৰ্কে অৱগত নকৰামনে?
- হাদীছ: "তোমালোকে সাতটা ধ্বংসকাৰী বিষয়ৰ পৰা আঁতৰত থাকিবা"। তেওঁলোকে ক'লেঃ "হে আল্লাহৰ ৰাছুল! সেইবোৰ কি কি"? তেখেতে ক'লেঃ "আল্লাহৰ লগত শ্বিৰ্ক কৰা, যাদু, নিৰ্দোষী লোকক হত্যা কৰা, যিটোক আল্লাহে হাৰাম কৰিছে, সুত খোৱা, অনাথৰ সম্পদ আত্মসাৎ কৰা, যুদ্ধ ক্ষেত্ৰৰ পৰা পলায়ন কৰা, সতী-সাধ্বী বিশ্বাসী সহজ-সৰল নাৰীৰ প্ৰতি অপবাদ দিয়া"।
- হাদীছ: পাঁচ ওৱাক্ত চালাত, এটা জুমু‘আৰ পৰা আনটো জুমু‘আ তথা এটা ৰামাজানৰ পৰা আনটো ৰামাজান, এইবোৰ হৈছে সেইবোৰ গুনাহৰ কাফফাৰা যিবোৰ ইয়াৰ মধ্যৱৰ্তী সময়ত হৈ থাকে, যদিহে কবীৰা গুনাহৰ পৰা বিৰত থকা হয়।
- হাদীছ: নিশ্চয় কিছুমান লোকে আল্লাহৰ সম্পদ অন্যায়ভাৱে ব্যয় কৰে। এতেকে সিহঁতৰ বাবে কিয়ামতৰ দিনা আছে জাহান্নামৰ জুই।
- হাদীছ: তোমালোকে ধাৰণা কৰাৰ পৰা বিৰত থকা, কাৰণ ধাৰণাই হৈছে আটাইতকৈ ডাঙৰ মিছা কথা।
- হাদীছ: তোমালোকে মৃত লোকসকলক গালি নাপাৰিবা; কাৰণ সিহঁতে নিজৰ কৰ্মফলৰ ওচৰত উপনীত হৈছে।
- হাদীছ: কোনো মুছলিমৰ বাবেই বৈধ নহয় তাৰ ভাইৰ লগত তিনি দিনতকৈ অধিক সময় কথা-বতৰা বন্ধ ৰখা, অৰ্থাৎ যেতিয়া সিহঁতে পৰস্পৰে সাক্ষাৎ কৰে, তেতিয়া এজনে ইফালে মুখ ঘূৰাই লয় আৰু আনজনে সিফালে মুখ ঘূৰাই লয়। সিহঁত দুজনৰ মাজত উত্তম হৈছে সেই ব্যক্তি, যিয়ে প্রথমে ছালাম কৰিব।