+ -

عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ صُرَدٍ رضي الله عنه قَالَ:
كُنْتُ جَالِسًا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجُلاَنِ يَسْتَبَّانِ، فَأَحَدُهُمَا احْمَرَّ وَجْهُهُ، وَانْتَفَخَتْ أَوْدَاجُهُ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنِّي لَأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ، لَوْ قَالَ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ، ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ» فَقَالُوا لَهُ: إِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ»، فَقَالَ: وَهَلْ بِي جُنُونٌ؟

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 3282]
المزيــد ...

Bu tercümenin daha fazla incelenmesi ve araştırılması gerekiyor.

Süleyman b. Surad -radıyallahu anh-'dan rivayet edilen bir hadiste, o şöyle demiştir:
Ben, peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- ile beraber oturuyordum ve iki adam birbirine hakaret edip, küfrediyordu. Onlardan birinin yüzü kıpkırmızı oldu, boyun damarları şişti. Bunun üzerine Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Öyle bir söz biliyorum ki, eğer onu söylerse kendisinden bu hal gider. Eğer ''Şeytan'dan Allah'a sığınırım.'' derse kendisinden bu hal gider.» Ona dediler ki: Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Şeytan'dan Allah'a sığın.» O da: "Ben deli miyim ki?" dedi.

[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh] - [صحيح البخاري - 3282]

Şerh

İki adam Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in önünde birbirine küfür edip, sövüyordu. Onlardan birinin yüzü kıpkırmızı oldu, boynunu çevreleyen damarları şişti.
Bunun üzerine Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: Ben öyle bir söz biliyorum ki; şayet bu öfkeli adam o sözü söylerse, ondan bu öfke gider. Şayet, ''Kovulmuş Şeytan'dan Allah'a sığınırım'' derse öfkesi gider.
Bunun üzerine o adama şöyle dediler: Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- senin, Şeytan'dan Allah'a sığınmanı söyledi.
Buna karşılık adam şöyle dedi: Ben deli miyim ki? Adam, sadece kendisine delilik isabet etmiş kimsenin Şeytan'dan sığınacağını zannetti.

Hadisten Çıkarılan Hükümler

  1. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in, ortada bir sebep olduğu zaman irşat etme ve yönlendirmedeki hırsı anlatılmıştır.
  2. Öfke, Şeytan'dandır.
  3. Öfke halinde kovulmuş Şeytan'dan, Allah'a sığınılması emredilmiştir. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur: (Eğer Şeytan'dan bir kışkırtma seni dürterse, hemen Allah’a sığın. )
  4. Hakaret ve buna benzer küfürleşmelerden sakındırılmış ve bu ikisine karşı uyarı yapılmıştır. Çünkü bu ikisi, insanlar arasında birçok fesada yol açar.
  5. Duymayanların da faydalanması için nasihatin nakledilmesi vardır.
  6. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- öfkeden sakındırmıştır. Çünkü öfke, şerre ve pervasızca tehlikeye atılmaya sebep olur. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- yalnızca Allah'ın yasakları delindiği zaman öfkelenirdi. Bu tür öfke ise övülen bir öfkedir.
  7. Nevevî, "Ben deli miyim ki?" sözü için şöyle demiştir: Bu sözün sahibinin, münafık veyahut kaba bir bedevi olması muhtemeldir.
Tercüme: İngilizce Urduca İspanyolca Endonezce Bengalce Fransızca Rusca Boşnakça Sinhala Hintli Çince Farsça Vietnam Tagalog Kürt Hausa Portekizce Malayalam Telugu Sevahilce Taylandça Peştuca Assam السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية النيبالية الدرية الرومانية المجرية الموري ภาษากันนาดา الولوف الأوكرانية الجورجية المقدونية الخميرية الماراثية
Tercümeleri Görüntüle