بروز رسانی: ألا أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أعْمالِكُمْ، وأزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وأرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ، وَخَيرٍ لَكُمْ مِنْ إنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ أن تَلْقَوا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أعْنَاقَكُمْ؟»: «آيا شما را از بهترين اعمال‌تان و پاک‌ترين آنها نزد فرمانروای‌تان (پروردگار متعال) و مؤثرترين آنها در بالا بردن درجات‌تان آگاه نسازم

عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ، وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وَأَرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقَكُمْ؟» قَالُوا: بَلَى. قَالَ: «ذِكْرُ اللهِ تَعَالَى».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 3377]

از ابودَرداء ـ رضی الله عنه ـ روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«ألا أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أعْمالِكُمْ، وأزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وأرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ، وَخَيرٍ لَكُمْ مِنْ إنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ أن تَلْقَوا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أعْنَاقَكُمْ؟»: «آيا شما را از بهترين اعمال‌تان و پاک‌ترين آنها نزد فرمانروای‌تان (پروردگار متعال) و مؤثرترين آنها در بالا بردن درجات‌تان آگاه نسازم که برای شما از انفاق طلا و نقره و از روبرو شدن با دشمن‌تان که گردن آنها را بزنيد و آنها گردن شما را بزنند، بهتر است؟» گفتند: آری. فرمود: «ذِكر الله تَعَالَى»: «ذکر الله متعال».
[صحیح است] - - [سنن الترمذي - 3377]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از یارانش می‌پرسد که: .
آیا می‌خواهید به شما خبر داده و بیاموزم که بهترین اعمال شما و گرامی‌ترین آنها و رو به رشدترین و پاک‌ترین و خالص‌ترین آنها نزد الله مالک عزوجل چیست؟ .
عملی که بیشتر باعث بالا رفتن درجات شما در بهشت خواهد شد؟
و از صدقه دادن طلا و نقره برای‌تان بهتر است؟
و بهتر از آن است که با کفار روبرو شوید و گردن آنان را بزنید و گردن شما را بزنند؟
صحابه فرمودند: آری، می‌خواهیم.
رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمود: ذکر الله تعالی در همهٔ اوقات و در همهٔ شرایط و حالات.

از نکات این حدیث

1. مداومت بر ذکر الله تعالی در ظاهر و باطن، از بهترین اسباب نزدیکی به الله و سودمندترین آنها نزد حق تعالی است.
2. درواقع همهٔ اعمال برای برپا داشته شدن ذکر و یاد الله تشریع شده‌اند. الله تعالی می‌فرماید: {وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي} (نماز را برای یاد من برپا دار). و رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «إِنَّمَا جُعِلَ الطَّوَافُ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ وَرَمْيُ الْجِمَارِ لِإِقَامَةِ ذِكْرِ اللَّهِ»: «همانا طواف خانهٔ کعبه و [سعی] بین صفا و مروه و رمی جمرات برای برپا داشتن ذکر و یاد الله تعالی وضع شده‌اند» [به روایت ابوداود و ترمذی].
3. عز بن عبدالسلام در قواعد خود می‌گوید: حدیث مذکور بر این دلالت دارد که در همهٔ عبادات، ثواب بر اساس میزان زحمتی نیست که فرد متحمل می‌شود، بلکه ممکن است الله تعالی برای اعمال کم، بیشتر از اعمال زیاد اجر و پاداش دهد، بنابراین پاداش بر اساس رتبه‌ای که هر عمل از نظر شرف و برتری دارد، داده می‌شود.
4. مناوی در فیض القدیر می‌گوید: حدیث مذکور بر این حمل می‌شود که ذکر، برای کسانی که مخاطب این سخن بودند، بهترین عمل بود؛ و اگر شجاع و سلحشور مورد خطاب باشد که حضور او در میدان نبرد برای اسلام مفید است، به او جهاد پیشنهاد می‌شود؛ و اگر ثروتمندی که فقرا از مال او استفاده می‌کنند مورد خطاب قرار گیرد صدقه به او پیشنهاد می‌شود؛ و کسی که توانایی حج را دارد حج به او پیشنهاد می‌شود؛ و کسی که پدر و مادرش نزد او هستند، نیکوکاری به آنها به او توصیه می‌شود و اینگونه میان همهٔ احادیث توافق ایجاد می‌شود.
5. کامل‌ترین ذکر، ذکری است که با نطق زبان، همراه با تدبر دل باشد، سپس آن ذکری که تنها با دل باشد مانند تفکر؛ و سپس آنچه تنها بر زبان باشد که همه ان شاء الله پاداش دارند.
6. پایبندی مسلمان به اذکاری که وابسته به احوال و شرایط هستند مانند اذکار صبح و شام و اذکار وارد شدن به مسجد و خانه و دستشویی و خارج شدن از آنها و دیگر اذکار او را از جملهٔ کسانی قرار می‌دهد که بسیار ذکر الله می‌گویند.