«أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ، وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وَأَرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ* وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقَكُمْ؟» قَالُوا: بَلَى. قَالَ: «ذِكْرُ اللهِ تَعَالَى».
[صحيح] - [رواه الترمذي وأحمد وابن ماجه]
المزيــد ...

از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ، وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وَأَرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقَكُمْ؟» قَالُوا: بَلَى. قَالَ: «ذِكْرُ اللهِ تَعَالَى». «آيا شما را از بهترين کارتان، و پاک ترين آنها نزد فرمانروای تان - پروردگار متعال-، و مؤثرترين عمل تان در بالا بردن درجات و جايگاه شما آگاه نکنم، که از انفاق طلا و نقره برای شما، و از روبرو شدن شما با دشمن تان که گردن آنها را بزنيد و آنها گردن شما را بزنند، بهتر است؟ عرض کردند: بله. فرمود: «ذِكر الله تَعَالَى».

صحیح - ابن ماجه روایت کرده

توضیح

رسول الله صلی الله علیه وسلم اصحابش را پرسید: .
آیا می‌خواهید به بهترین و افضلترین، دارای ثواب بیشتر، پاک‌ترین و تمیز ترین اعمال تان نزد الله متعال شما را آگاه کنم و خبر دهم؟ .
و باعث افزایش درجات شما در بهشت شود؟
و برای شما از انفاق طلا و نقره بهتر باشد؟
و از روبرو شدن شما با کافران که گردن آنها را بزنيد، و آنها گردن شما را بزنند، بهتر است؟
صحابه گفتند: بلی آن را می خواهیم.
او صلی الله علیه وسلم فرمود: ذکر الله متعال در همه اوقات و در تمام اشکال و حالات.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانوی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینایی فارسی تاگالوگ هندی ویتنامی سنهالی اویگوری کردی هاوسا پرتگالی سواحیلی
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. ذکر مستمر الله متعال، اعم از ظاهر و باطن، یکی از بزرگترین و سودمندترین (راه) نزدیک شدن به الله متعال است.
  2. همه اعمال برای برپایی ذکر الله متعال وضع شده است، الله متعال می فرماید: (وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي)، (و نماز را به ذکر من برپا دار). و او صلی الله علیه وسلم می فرماید: طواف کعبه و بین صفا و مروه و زدن جمرات فقط برای برپایی ذکر الله متعال می باشد. از ابوداود و ترمذی روایت شده است.
  3. عز بن عبدالسلام در قواعد خود می گوید: این حدیث دلالت بر این دارد که ثواب در تمام عبادات بنابر خستگی ناشی از آن حاصل نمی شود، بلکه ممکن است الله متعال در برابر اعمال اندک پاداش بیشتری بدهد نسبت به اعمال زیاد، بنابراین پاداش بر اساس تفاوت در شرف حاصل می شود.
  4. مناوی در فیض القدیر می گوید: این حدیث به این معنا تفسیر شده است که ذکر کردن برای مخاطبان حدیث بهتر بود، و اگر شخص شجاع و دلاوری مورد خطاب قرار می گرفت و در جنگ برای اسلام بهرۀ می رسید بدون شک که برایش می گفت که جهاد، و یا اگر ثروتمندی مورد خطاب قرار می گرفت که ثروتش به نفع فقرا می بود برایش می گفت که صدقه، و به کسی که قادر به انجام حج می بود می گفت که حج، و یا به کسی که پدر و مادر دارد، برای آن می گفت نیکی بر آنان، و به همین ترتیب در میان اخبار توفیق حاصل می گردد.
  5. کاملترین ذکر آنست که با نطق زبان و تدبر قلبی صورت گیرد، سپس آنچه تنها در دل است مانند تفکر، و سپس آنچه تنها در زبان است، و در هر کدام ثواب است ان شاء الله.
  6. التزام مسلمان به ذکرهای مربوط به حالات از قبیل ذکر صبح و شام، ورود و خروج از مسجد، خانه، تشناب و غیره، او را در زمرۀ کسانی قرار می هد که الله را زیاد یاد می کنند.