عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه:
أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَقُولُ فِي سُجُودِهِ: «اللهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ دِقَّهُ، وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ وَعَلَانِيَتَهُ وَسِرَّهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 483]
المزيــد ...
Tatitra azo avy tamin'i Abo horaira (R.A) niteny :
I irak'Allah (S.A.W) dia niteny tamin'ny fiankohofany hoe : "Allah ô, mamelà ny fahotako rehetra, madinika sy lehibe, ny voalohany sy ny farany, ary ny ampahibemaso sy ny miafina."
[Mari-pototra] - [Notantaraiin'i Moslim] - [Sahìh Moslim - 483]
Nitalaho nandritra ny fiankohofany ny Mpaminany ka niteny manao hoe : (Allah ô, mamelà ny fahotako) amin’ny fanafenana azy, ary arovy amin’izany aho. Koa mamelà ny heloka, ary fafao (izy rehetra), ny tiako ho lazaina amin'ny hoe : (izy rehetra) dia ny kely sy ny vitsy, (ary ny ngeza) lehibe sy ny maro, (ary ny fiandohany) ny fahotana voalohany, (ary ny fiafarany), ary izay misy eo anelanelany (ny mibaribary sy ny miafina) izay tsy misy mahalala afa-tsy Ianao, ny voninahitra anie ho Anao.