بروز رسانی: برای کسی که سوره ی فاتحه را (در نمازش) نخواند، نمازی نیست.

عن عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِت رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «لا صلاة لمن لم يَقْرَأْ بفاتحة الكتاب».
[صحيح] - [متفق عليه]

از عبادة بن صامت رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا صَلاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ»: «برای کسی که سوره ی فاتحه را (در نمازش) نخواند، نمازی نیست».
[صحیح است] - [متفق علیه]

شرح

سوره ی فاتحه، ام القرآن و روح آن می باشد؛ چون شامل انواع ستایش ها و صفات والا برای الله متعال است و پادشاهی و سلطه و معاد و جزاء و عبادت و قصد و نیت را اثبات می کند؛ و این یعنی انواع توحید و تکالیف؛ به همین دلیل قرائت آن در هر رکعت فرض شده است؛ و صحت نماز به قرائت آن بستگی دارد. و حقیقت نماز شرعی بدون قرائت آن نفی شده است؛ چنانکه روایت ابن خزیمه از ابوهریره رضی الله عنه بر نفی حقیقت شرعی نماز در صورت قرائت نشدن فاتحه تاکید دارد؛ ابوهریره رضی الله روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَا تجزىء صَلَاةٌ لَا يُقْرَأُ فِيهَا بأُمِّ القرآن»: «نمازی که در آن ام القرآن خوانده نشود، صحیح نیست». اما از این مساله فقط مامومی استثنا است که امام را در حال رکوع می یابد و در این وضعیت تکبیر گفته و سپس رکوع می کند و خواندن سوره ی فاتحه در این رکعت از وی ساقط می شود، چنانکه در حدیث دیگری آمده است؛ و از طرفی محل قرائت که قیام است، درک نکرده است.