عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى قَالَ: لَقِيَنِي كَعْبُ بْنُ عُجْرَةَ، فَقَالَ: أَلاَ أُهْدِي لَكَ هَدِيَّةً؟
إِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ عَلَيْنَا، فَقُلْنَا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَدْ عَلِمْنَا كَيْفَ نُسَلِّمُ عَلَيْكَ، فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ؟ قَالَ: «فَقُولُوا: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6357]
المزيــد ...
از عبدالرحمن بن ابی لَیلیٰ روایت است که گفت: کَعب بن عُجْرَة مرا دید و گفت: آیا هدیهای به تو ندهم؟
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ نزد ما آمد که گفتیم: یا رسول الله، دانستیم که چگونه بر شما سلام بگوییم، پس چگونه بر شما درود بفرستیم؟ فرمود: بگویید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ»: «بارالها، بر محمد و بر آل محمد درود بفرست چنانکه بر آل ابراهیم درود ارزانی داشتی، همانا تو ستودهشده و باشکوهی، بارالها بر محمد و بر آل محمد برکت ارزانی دار چنانکه بر آل ابراهیم برکت ارزانی داشتی، براستی تو ستوده شده و با شکوهی».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 6357]
صحابه از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ دربارهٔ چگونگی درود و صَلوات بر او پرسیدند، پس از آنکه نحوهٔ سلام گفتن به ایشان در تحیات را دانستند: «السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته». پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ به آنان از نحوهٔ درود فرستادن بر ایشان خبر میدهد به این معنا که بگویند: «اللهُمَّ صَلِّ عَلى مُحمَّدٍ وعَلى آلِ مُحمد» یعنی: با یاد کردن زیبای او در ملأ اعلی (جمع ملائکه) بر او و بر پیروانش و مؤمنان خویشاوندش ثنا بگو. «كما صلَّيتَ على آل إبراهيم» یعنی همانگونه که آل ابراهیم یعنی ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و ذریهٔ آنان و پیروان مؤمنشان را مورد فضل خود قرار دادی، محمد ـ صلی الله علیه وسلم ـ را نیز شامل فضل خود بگردان. «إنك حميد مجيد» یعنی: تو در ذات و صفات و افعالت ستوده شدهای و عظمت و سلطان و عطای تو وسیع و بیکران است. «اللهم بارك على محمدٍ وعلى آل محمد كما باركتَ على آل إبراهيم» یعنی از خیر و کرامت خود بزرگترینش را به او عطا کن و بر آن بیفزا و پایدارش گردان.