حديث: حق الله بر بندگان این است که او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند، و حق بندگان بر الله این است که کسانی را که به او شرک نمی‌ورزند عذاب نکند
عَنْ مُعَاذٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ:
كُنْتُ رِدْفَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى حِمَارٍ يُقَالُ لَهُ عُفَيْرٌ، فَقَالَ: «يَا مُعَاذُ، هَلْ تَدْرِي حَقَّ اللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ، وَمَا حَقُّ العِبَادِ عَلَى اللَّهِ؟»، قُلْتُ: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: «فَإِنَّ حَقَّ اللَّهِ عَلَى العِبَادِ أَنْ يَعْبُدُوهُ وَلا يُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا، وَحَقَّ العِبَادِ عَلَى اللَّهِ أَنْ لا يُعَذِّبَ مَنْ لا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا»، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ أَفَلاَ أُبَشِّرُ بِهِ النَّاسَ؟ قَالَ: «لا تُبَشِّرْهُمْ، فَيَتَّكِلُوا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2856]
المزيــد ...
از معاذ رضی الله عنه روایت است که فرمود:
من بر عقب پیامبر صلی الله علیه وسلم سوار بر الاغی به نام عفیر بودم که فرمود:
«ای معاذ، آیا می دانی حق الله بر بندگانش و حق بندگان بر الله چیست؟» گفتم: الله و رسولش داناترند، فرمود: «حق الله بر بندگان این است که او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند، و حق بندگان بر الله این است که کسانی را که به او شرک نمی‌ورزند عذاب نکند». گفتم ای رسول الله آیا مردم را به آن مژده ندهم؟ فرمود: «آنها را مژده نده، چون به آن اتکا می کنند.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 2856]
پیامبر صلی الله علیه وسلم حق الله بر بندگان و حق بندگان بر الله را بیان می کند، و این که حق الله بر بندگان این است که تنها او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند. و حق بندگان بر الله این است موحدانی را که برای او چیزی را شریک قرار نمی دهند عذاب نکند. سپس معاذ گفت: ای رسول الله، آیا به مردم مژده ندهم تا شاد شوند و به این فضیلت یکی دیگر را مژده دهند؟ پیامبر صلی الله علیه وسلم او را منع کرد، از ترس اینکه بر آن اتکا کنند.
از فوائد حدیث
- بیان حق الله متعال که بر بندگانش واجب گردانیده است، و آن اینست که او را بپرستند، و چیزی را شریک او قرار ندهند.
- بیان حق بندگان نسبت به الله متعال که آن را از روی فضل و نعمت بالای بندگان خویش بر خود واجب گردانیده است، و آن عبارت است از وارد نمودن آنان به بهشت، و این که آنان را عذاب نکند.
- در این مژده است برای یکتا پرستانی که چیزی را به الله متعال شریک نمی کنند، و این که مسیر شان ورود به بهشت است.
- معاذ این حدیث را قبل از مرگش اعلام نمود، از ترس اینکه در گناه کتمان علم واقع نگردد.
- هشدار به عدم انتشار برخی احادیث نزد برخی افراد از ترس اینکه معنای آنها را نمی فهمند؛ به ویژه احادیثی که جنبهء عملی نداشته باشد و نه حدی از حدود شرعی داشته باشد.
- یکتاپرستان نافرمان تحت ارادۀ الله هستند، اگر بخواهد عذاب شان می کند و اگر بخواهد آنها را می بخشد، سپس مسیر شان بسوی بهشت است.
دسته بندی ها
بیشتر
- حديث: من بی نیازترین شرکا از شرک هستم، هر کس عملی انجام دهد که در آن با من کسی دیگر را شریک نماید، او را با شرک اش رها می کنم
- حديث: من به الله بیزاری می کنم از اینکه از میان شما خلیل (دوست و محبت خیلی قریب) داشته باشم، زیرا الله متعال مرا خلیل گرفته است، همانطور که ابراهیم را خلیل گرفت
- حديث: مرا ستایش مکنید همانطوری که نصارا پسر مریم را ستودند؛ من فقط بندۀ او هستم، پس بگویید: بنده الله و رسول او
- حديث: خوشبخترین مردم که روز قیامت شفاعتم را حاصل می کنند، آنانی اند که می گویند لا إله إلا الله، معبودی جز الله نیست، مخلصانه و از تهی دلش و یا نفسش
- حديث: تندروان هلاک شدند
- حديث: نمازهای پنجگانه، جمعه تا جمعه، و رمضان تا رمضان، کفارۀ آنچه بین آنهاست می باشد، در صورتی که از گناهان کبیره اجتناب شود
- حديث: اسلام (این است که): گواهی بدهی به اينكه معبودى برحق جز الله نيست و محمد فرستادۀ الله است، نماز را بر پا دارى، زكات را بدهى، رمضان را روزه بگیری و زیارت خانۀ کعبه را اگر راهی به سوی آن یافتی انجام دهی