حديث: از ابو عمرو — و به روایتی: ابو عمره — سفیان بن عبدالله ثقفی رضی الله عنه روایت است که گفت:||گفتم: یا رسول الله، در اسلام به من سخنی بگو که از کسی جز تو نپرسم، فرمودند: «قُلْ: آمَنْتُ بِاللهِ، ثُمَّ اسْتَقِمْ» یعنی: «بگو: به الله ایمان آوردم، سپس استقامت بورز

____
[] - []

از ابو عمرو — و به روایتی: ابو عمره — سفیان بن عبدالله ثقفی رضی الله عنه روایت است که گفت:
گفتم: یا رسول الله، در اسلام به من سخنی بگو که از کسی جز تو نپرسم، فرمودند: «قُلْ: آمَنْتُ بِاللهِ، ثُمَّ اسْتَقِمْ» یعنی: «بگو: به الله ایمان آوردم، سپس استقامت بورز».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [الأربعون النووية - 21]

توضیح

صحابی گرامی، سفیان بن عبدالله رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم خواست که به ایشان سخنی را بگوید که معانی اسلام را در بر داشته باشد تا به آن تمسک جوید و دربارهٔ آن از کسی دیگر نپرسد. پیامبر صلی الله علیه وسلم به او فرمودند: بگو: الله را به یگانگی شناختم و ایمان آوردم که او پروردگار و اله و خالق و معبود بر حق من است و شریکی ندارد، سپس با ادای فرایض و ترک محارم و پایداری بر آن به طاعت الله بپرداز.

از فوائد حدیث

1. اصل دین ایمان به الله است، به ربوبیت و الوهیت و اسماء و صفات او.
2. اهمیت استقامت پس از ایمان و ادامه دادن به عبادت و ثبات بر آن.
3. ایمان شرط پذیرش اعمال است.
4. ایمان به الله هم آنچه اعتقاد به آن واجب است را در بر می‌گیرد، از جمله عقاید ایمان و اصول آن و همچنین اعمال قلوب که تابع آن است، از جمله انقیاد و تسلیم شدن باطنی و ظاهری به الله تعالی.
5. استقامت یعنی التزام در راه و ادامهٔ آن با انجام واجبات و ترک منهیات.