Ҳадис: Абу Амр – Абу Амроҳ ҳам дейилади – Суфён ибн Абдуллоҳ разияллоҳу анҳу айтадилар:||«Ё Расулуллоҳ, менга ислом (ақидаси ва шариатида) шундай бир сўзни айтинг-ки, бошқа ҳеч кимдан сўрамай», – дедим. «Аллоҳга иймон келтирдим деб айт, сўнгра шунинг устида мустақим бўл!», – дедилар

عَنْ أَبِي عَمْرٍو- وَقِيلَ: أَبِي عَمْرَةَ-، سُفْيَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، قُلْ لِي فِي الْإِسْلَامِ قَوْلًا لَا أَسْأَلُ عَنْهُ أَحَدًا غَيْرَكَ، قَالَ: «قُلْ: آمَنْتُ بِاللهِ، ثُمَّ اسْتَقِمْ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [الأربعون النووية: 21]

Абу Амр – Абу Амроҳ ҳам дейилади – Суфён ибн Абдуллоҳ разияллоҳу анҳу айтадилар:
«Ё Расулуллоҳ, менга ислом (ақидаси ва шариатида) шундай бир сўзни айтинг-ки, бошқа ҳеч кимдан сўрамай», – дедим. «Аллоҳга иймон келтирдим деб айт, сўнгра шунинг устида мустақим бўл!», – дедилар.
[Тўғри матн] - [Муслим ривояти] - [الأربعون النووية - 21]

Изоҳ

Суфён ибн Абдуллоҳ разияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан маҳкам тутишлари учун Ислом маъноларини жамлаган ва бошқадан сўрамайдиган сўз айтишларини сўради. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳни яккаладим ва уни раббим, илохим, яратувчим, ҳақиқий маъбудим, унинг шериги йўқ», – деб айт, сўнгра Аллоҳ фарзларини адо этиш, ҳаром қилган ишларини тарк қилиш билан У Зотга итоат қил», – дедилар.

Ҳадиснинг фойдалари

1. Диннинг асли Аллоҳнинг рубубияти, улуҳияти ва асмои сифатларига иймон келтиришдир.
2. Иймон келтиргач мустаҳкам туриш ва ибодатда бардавом бўлиб унда собит туришнинг аҳамияти.
3. Иймон амаллар қабул бўлишининг шартидир.
4. Аллоҳга бўлган иймон: иймоннинг асослари ва ақидаларига эътиқод қилиш, унга эргашувчи қалб амаллари, Аллоҳга ботинан ва зоҳиран таслим бўлишни ўз ичига олади.
5. Истиқомат, вожиботларни бажариш ва қайтариқларни тарк қилиш билан Аллоҳнинг йўлида мустаҳкам бўлиш демакдир.