عَنْ أَبِي عَمْرٍو- وَقِيلَ: أَبِي عَمْرَةَ-، سُفْيَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، قُلْ لِي فِي الْإِسْلَامِ قَوْلًا لَا أَسْأَلُ عَنْهُ أَحَدًا غَيْرَكَ، قَالَ: «قُلْ: آمَنْتُ بِاللهِ، ثُمَّ اسْتَقِمْ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [الأربعون النووية: 21]
المزيــد ...
“ਅਬੂ ਅਮਰ ਤੋਂ — ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ: ਅਬੂ ਅਮਰਾ ਤੋਂ — ਸੁਫ਼ਯਾਨ ਬਿਨ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ:”
ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ: "ਏ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ, ਮੈਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਹਿਣਾ ਦੱਸੋ ਜੋ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤੋਂ ਨਾ ਪੁੱਛਾਂ।"ਉਹ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: "ਕਹੋ: ਮੈਂ ਅੱਲਾਹ 'ਤੇ ਇਮਾਨ ਲਾਇਆ, ਫਿਰ ਸਿੱਧਾ ਰਸਤਾ ਚਲ।"
[صحيح] - [رواه مسلم] - [الأربعون النووية - 21]
ਹਾਂ, ਸਹਾਬੀ ਸੁਫਿਆਨ ਬਿਨ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਨਬੀ ﷺ ਤੋਂ ਦਰਖ਼ਾਸਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਮਾਇਨੇਆਂ ਨੂੰ ਸਮੇਟਣ ਵਾਲਾ ਇਕ ਮੁਖ਼ਤਸਰ ਕਹਾਵਤ ਸਿਖਾਏ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਫੜ ਕੇ ਰੱਖ ਸਕੇ ਅਤੇ ਜਿਸਦੇ ਬਾਰੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤੋਂ ਨਾ ਪੁੱਛੇ। ਤਾਂ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਰਮਾਇਆ: "ਕਹੋ: ਮੈਂ ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਏਕ ਮਾਨਿਆ, ਅਤੇ ਇਮਾਨ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰਾ ਰੱਬ, ਮੇਰਾ ਮਾਲਿਕ, ਮੇਰਾ ਖਾਲਿਕ ਅਤੇ ਇਕੱਲਾ ਸੱਚਾ ਮਾਬੂਦ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਸਾਥੀ ਨਹੀਂ।" ਫਿਰ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਇਤਾਅਤ ਵਾਸਤੇ ਝੁਕ ਜਾਵੇ — ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਫ਼ਰਾਇਜ਼ ਨੂੰ ਅਦਾ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਨਾਹੀ ਕੀਤੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ — ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਇਮ ਰਹੇ।