عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
«إِيَّاكُمْ وَالظَّنَّ؛ فَإِنَّ الظَّنَّ أَكْذَبُ الْحَدِيثِ، وَلَا تَحَسَّسُوا، وَلَا تَجَسَّسُوا، وَلَا تَحَاسَدُوا، وَلَا تَدَابَرُوا، وَلَا تَبَاغَضُوا، وَكُونُوا عِبَادَ اللهِ إِخْوَانًا».

[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

از ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است که فرمودند:
«إِيَّاكُمْ وَالظَّنَّ؛ فَإِنَّ الظَّنَّ أَكْذَبُ الْحَدِيثِ، وَلَا تَحَسَّسُوا، وَلَا تَجَسَّسُوا، وَلَا تَحَاسَدُوا، وَلَا تَدَابَرُوا، وَلَا تَبَاغَضُوا، وَكُونُوا عِبَادَ اللهِ إِخْوَانًا» یعنی: «از گمان(بد) برحذر باشید، زیرا که گمان دروغ‌ترین سخن است، و در پی پوشیده‌ها [ی مردم] نباشید، و تجسس نکنید، و با یکدیگر حسادت نورزید، و به هم پشت نکنید، و با هم کینه نورزید، و بندگان الله [و] برادران هم باشید».

صحیح - متفق علیه

توضیح

پیامبر صلی الله علیه سلم از برخی از اموری که به اختلاف و دشمنی بین مسلمانان منجر می‌شود نهی کرده‌اند و نسبت به آن هشدار داده‌اند. از جملهٔ آن:
«گمان»، یعنی تهمتی که بدون دلیل در دل می‌افتد، و ایشان بیان کرده‌اند که گمان از دروغ‌ترین سخنان است.
و از «تَحَسُّس» یعنی جستجوی پوشیده‌های مردم با چشم و گوش.
و از «تَجَسُّس» یعنی جستجوی امور پوشیده و از این کلمه بیشتر دربارهٔ جستجویی که به هدف بد باشد به کار می‌رود.
و از «حسد» یعنی بد دانستن حصول نعمت برای دیگران.
و از «تَدابُر» (پشت کردن به یکدیگر) به این صورت که از هم روی‌گردان شوند و به هم سلام نکنند، و شخص به دیدار برادر مسلمانش نرود.
و از «تباغُض» (کینه ورزیدن به هم) یعنی کراهت و نفرت از هم، مانند آزار رساندن به دیگران و رو ترش کردن و بد برخورد کردن با هم.
سپس ایشان سخنی جامع و مختصر و مفید را به زبان آوردند که با آن، رابطهٔ مسلمانان با یکدیگر اصلاح می‌شود: «بندگان الله، برادران یکدیگر باشید». برادری، عامل وصلی است که با آن روابط بین مردم پیوسته می‌ماند و محبت و الفت میان آنها بیشتر می‌شود.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانوی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینایی فارسی تاگالوگ هندی ویتنامی سنهالی اویگوری کردی هاوسا پرتگالی مالایالام تلگو سواحیلی تامیلی برمه ای تايلندی آلمانی ژاپنی پشتو آسامی آلبانی سویدی امحاری هلندی گوجراتی
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. گمان بد بردن به کسی که نشانه‌های بدى از او آشکار شده ایرادی ندارد، و مؤمن باید باهوش و نکته‌سنج باشد و فریب بدکاران و فاسقان را نخورد.
  2. منظور، هشدار نسبت به اتهامی است که در دل جا بیفتد و بر آن پافشاری شود، اما آنچه لحظه‌ای به دل می‌افتد اما در آن مستقر نمی‌شود [و تبدیل به ظن دائمی نمی‌شود] در تکلیف داخل نیست.
  3. تحریم اسباب نفرت و جدایی میان افراد در جامعهٔ اسلامی از جمله تجسس و حسادت و مانند آن.
  4. توصیه به تعامل با مسلمان به مانند تعامل با برادر در نصیحت و محبت.