ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ: "ਹੇ ਅੱਬਾਸ, ਹੇ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਮਾਮਾ, ਦੁਨੀਆ ਅਤੇ ਆਖ਼ਰਤ ਵਿੱਚ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਅਫੀਅਤ ਮੰਗ। ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵ ਸੱਲਮ ਬਹੁਤ ਵਾਰੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੇਰੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਜੋ ਮੇਰੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਹੈ, **"ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ! ਮੇਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ, ਜਿਹਲਤਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਤੀ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇ, ਜੋ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੇਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ, ਜਾਣ-ਬੂਝ ਕੇ ਕੀਤੀਆਂ ਚੁਕਾਂ, ਜਿਹਲਤਾਂ ਅਤੇ ਹਲਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈ।ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਜੋ ਕੁਝ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕੁਝ ਮੈਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਗਾ, ਜੋ ਕੁਝ ਮੈਂ ਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਝ ਮੈਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਕੀਤਾ, ਸਭ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇ।ਤੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਖ਼ਰੀ ਵਾਲਾ, ਅਤੇ ਤੂੰ ਹਰ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।"** ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਧਰਮ, ਦੁਨੀਆ, ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਮਾਲ ਵਿੱਚ ਮਾਫ਼ੀ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦੀ ਦੀ ਦੋਹਾਂ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ। ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ — ਜੇਹੀ ਤੁਰੰਤ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਤੇ ਜੇਹੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਉਹ ਭਲਾਈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਪਨਾਹ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ —ਤੇਰੀ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੋਈ ਨੇਮਤ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ,ਤੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਆਫ਼ੀਅਤ (ਸਿਹਤ, ਸੁਖ-ਸਮਾਧਾਨ) ਦੇ ਬਦਲ ਜਾਣ ਤੋਂ, ਅਚਾਨਕ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਤੇਰੀ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ,ਅਤੇ ਤੇਰੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ। ਹੇ ਅੱਲਾਹ! ਮੈਨੂੰ ਕਰਜ਼ੇ ਦੇ ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ,ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ,ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ (ਮੇਰੇ ਦੁੱਖ ਤੇ ਹੱਸਣ) ਤੋਂ ਤੇਰੀ ਪਨਾਹ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਕ ਦੋਆ ਇਹ ਸੀ:«ਹੇ ਅੱਲਾਹ, ਸਾਡੇ ਰੱਬ! ਸਾਨੂੰ ਦੁਨਿਆ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਦੇ ਅਤੇ ਆਖਿਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚੰਗਾ ਦੇ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਅੱਗ ਦੇ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਬਚਾ। ਹਜ਼ਰਤ ਅਲੀ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫਰਮਾਇਆ: "ਕਹੋ: 'ਅਲਲਾ੍ਹੁਮਮ ਅਿਹਦਿਨੀ ਵ ਸੱਦਦਨੀ' (ਅਰਥਾਤ: ਏ ਅੱਲਾਹ! ਮੈਨੂੰ ਹਿਦਾਇਤ ਦੇ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਠੀਕ ਰਸਤੇ ਤੇ ਕਾਇਮ ਰੱਖ)। ਅਤੇ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ 'ਹਿਦਾਇਤ' ਨਾਲ ਮੁਰਾਦ ਸਹੀ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ 'ਸਦਾਦ' ਨਾਲ ਮੁਰਾਦ ਤੀਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਧਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਲਗਾਉਣਾ ਹੈ। ਕਹੋ: ਲਾ ਇਲਾ ਕੱਲਾ ਇੱਲੱਲਾਹੁ ਵਹਦਹੁ ਲਾ ਸ਼ਰੀਕ ਲਹੁ, ਅੱਲਾਹੁ ਅਕਬਰੁ ਕਬੀਰਾਂ, ਵਲਹਮਦੁ ਲਿੱਲਾਹਿ ਕਸੀਰਾਂ, ਸੂਭਾਨੱਲਾਹਿ ਰੱਬਿੱਲਾ'ਲਾਮੀਨ, ਲਾ ਹੌਲਾ ਵਲਾ ਕੁਵੱਤਾ ਇੱਲਾ ਬਿੱਲਾਹਿੱਲਜ਼ੀਜ਼ਿੱਲਹਕੀਮ। ਸਾਰੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਰਹਿਮਾਨ (ਅੱਲਾਹ) ਦੀ ਦੋ ਉਂਗਲੀਆਂ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਇਕ ਹੀ ਦਿਲ ਵਾਂਗ ਹਨ; ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿਧਰ ਚਾਹੇ ਮੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।