हदीस: हे मानिसहरू! अल्लाहसामु पश्चात्ताप गर र उहाँसँग क्षमा माग, किनकि म आफैं पनि दिनमा सय पटक पश्चात्ताप गर्छु।

عن الْأَغَرِّ رضي الله عنه، وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«يَا أَيُّهَا النَّاسُ تُوبُوا إِلَى اللهِ، فَإِنِّي أَتُوبُ فِي الْيَوْمِ إِلَيْهِ مِائَةَ مَرَّةٍ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2702]

यस अनुवादलाई थप समीक्षा र जाँचको आवश्यकता छ.

रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) का एक साथी अगर्र (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्, रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभएको छ :
"हे मानिसहरू! अल्लाहसामु पश्चात्ताप गर र उहाँसँग क्षमा माग, किनकि म आफैं पनि दिनमा सय पटक पश्चात्ताप गर्छु।"
[सही] - [मुस्लिमले वर्णन गरेका छन्] - [सही मुस्लिम - 2702]

व्याख्या

रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले मानिसहरूलाई धेरै भन्दा धेरै पश्चात्ताप गर्न र क्षमा माग्न आदेश दिइरहनुभएको छ । साथै उहाँ आफ्नो बारेमा बताइरहनुभएको छ, उहाँ दिनमा सय पटक भन्दा बढी पश्चात्ताप गर्नुहुन्छ र अल्लाहसामु क्षमा माग्नुहुन्छ। जबकि उहाँका विगत र भविष्यका पापहरू क्षमा गरिएको छ। यो वास्तवमा अल्लाहसामु दासता र नम्रता व्यक्त गर्ने पूर्णता हो।

हदीसका केही फाइदाहरू

1. प्रत्येक व्यक्ति, उसको आस्था र दर्जा जतिसुकै बलियो भए पनि, अल्लाहतिर फर्कनु र पश्चात्ताप मार्फत आफूलाई पूर्ण गर्नु आवश्यक छ। प्रत्येक व्यक्ति अल्लाहको अधिकार पूरा गर्नमा लापरवाही गर्दछ। अल्लाहले भन्नुभएको छ: "हे आस्थावानहरू! तिमीहरू सबै अल्लाहतिर पश्चात्ताप गर।"
2. पश्चात्ताप भनेको निषेधित कार्य र पाप वा दायित्व पूरा गर्न बेवास्ता गरेकोमा गर्ने हो।
3. पश्चात्ताप स्वीकार गर्नको लागि इमानदारी पहिलो शर्त हो। त्यसैले, अल्लाह बाहेक अरूको लागि पाप त्याग्ने जो कोहीलाई पनि सर्वसम्मतिले पश्चात्तापी भनिने छैन।
4. नववी भन्छन्: पश्चात्तापको लागि तीन सर्तहरू छन्: १- पापबाट अलग रहनु। २- पाप गरेकोमा पछुतो र लज्जित महसुस गर्नु। ३- फेरि पाप नगर्ने दृढ संकल्प गर्नु। यदि पाप सेवकहरूको अधिकारसँग सम्बन्धित छ भने, पश्चात्ताप मान्य हुनको लागि, मालिकलाई उसको हक फिर्ता गर्नु वा हकको मालिकबाट क्षमा पाउनु आवश्यक छ।
5. नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले क्षमा माग्नुको अर्थ यो होइन कि उहाँले पाप गरेको कारणले क्षमा माग्नुभएको थियो, बरु उहाँले दासत्वको पूर्णता प्राप्त गर्नुभएको थियो, अल्लाहको स्मरणमा मग्न हुनुहुन्थ्यो, अल्लाहको महान अधिकारको बारेमा सचेत हुनुहुन्थ्यो र सेवकले गर्न सक्ने कमजोरीहरूको बारेमा सचेत हुनुहुन्थ्यो। उनले अल्लाहको वरदानको लागि जति नै धन्यवाद दिए पनि, उनको उद्देश्य यो अभ्यासलाई उनीपछि आफ्नो उम्मतलाई मार्गदर्शन गर्नु थियो। यस बाहेक अरु कारणहरू छन्।