Хадис: Се колнам во Оној во чии раце е мојата душа навистина ќе ги следите примерите на оние што беа пред вас.“

عَنْ أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ رضي الله عنه:
أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمَّا خَرَجَ إِلَى حُنَيْنٍ مَرَّ بِشَجَرَةٍ لِلْمُشْرِكِينَ يُقَالُ لَهَا: ذَاتُ أَنْوَاطٍ يُعَلِّقُونَ عَلَيْهَا أَسْلِحَتَهُمْ، فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، اجْعَلْ لَنَا ذَاتَ أَنْوَاطٍ كَمَا لَهُمْ ذَاتُ أَنْوَاطٍ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «سُبْحَانَ اللهِ! هَذَا كَمَا قَالَ قَوْمُ مُوسَى {اجْعَلْ لَنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ} [الأعراف: 138] وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَرْكَبُنَّ سُنَّةَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ».
[صحيح] - [رواه الترمذي وأحمد] - [سنن الترمذي: 2180]

Од Ебу Вакид ел-Лејси, радијаллаху анху:
„Кога Аллаховиот пратеник тргнал на поход кон Хунејн, поминал покрај дрвото на многубошците наречено Зату-енват, на кое тие го бесеа нивното оружје. Тогаш асхабите му рекоа на Пратеникот: ,О, Аллахов Пратенику, дај ни да имаме и ние Зату-енват како што тие имаат Зату-енват.“, тогаш Пратеникот рече: ,Субханаллах (славен нека е Аллах). Ова е како што му рече народот на Муса: ,Направи ни и ти нам божество како што и тие имаат божества.‘ (Ел Араф, 138) Се колнам во Оној во чии раце е мојата душа навистина ќе ги следите примерите на оние што беа пред вас.“
[صحيح] - [رواه الترمذي وأحمد] - [سنن الترمذي - 2180]

Објаснување

Кога Аллаховиот пратеник, алејхи селам, тргна на походот кон Хунејн (тоа е долина помеѓу Таиф и Мека), со него имаше одреден број на асхаби кои тукушто го прифатија исламот . Поминале покрај дрво наречено Зату енват – дрво на кое се обесени предмети. Многубошците го величаа тоа дрво и на него го закачуваа оружјето и другите предмети, заради бериќет. Побараа од Пратеникот, алејхи селам, да им определи дрво на кое ќе го обесат оружјето, заради бериќет. Сметаа дека вакво нешто е дозволено. Меѓутоа, Пратеникот, алејхи селам, кога го слушнал тоа, рекол „Субханаллах“, негирајќи го нивното барање и славејќи го Аллах. Потоа ги известил дека нивното барање е слично на она кое народот на Муса, алејхи селам, го побарал од него: „Направи ни божество, како што тие имаат божества.“ Тоа се случило кога виделе како другите обожаваат кумири, па побараа и тие да имаат кумири како идолопоклониците за да ги обожаваат. Ова барање е истоветно како и барањето на народот на Муса. Потоа Пратеникот, алејхи селам, навестил, предупредувајќи дека во овој умет ќе има такви кои ќе ги следат патиштата на христијаните и евреите и кои ќе прават исти работи како и тие.

من فوائد الحديث

1. Човекот може да мисли дека некое дело го приближува до Возвишениот Аллах, но во суштина тоа само го оддалечува од Него.
2. Муслиманот треба да каже „Субханаллах“ или „Аллаху екбер“ кога ќе слушне нешто што не е соодветно да се каже за верата или кога е зачуден од нешто.
3. Барањето благослов од дрвјата, камењата и слично е многубоштво. Бериќет се бара само од Аллах.
4. Причината што води до обожување на киповите е нивното величање, да престојуваме во нивна близина и барањето благослов од нив.
5. Обврска е да ги затвориме сите врати и патишта кои водат кон многубоштвото.
6. Преданијата во верските текстови кои ги критикуваат евреите и христијаните се предупредување за нас да не ги направиме истите.
7. Забрането е да се имитираат евреите, христијаните и другите неверници, освен ако нашата вера се согласува со исправноста на некои нивни постапки.