فەرموودە: (ئەو كاتەی) پەروەردگار نزیكترینە لە بەندەوە ؛ لە سێیەكی کۆتایی شەو

عَن أَبِي أُمَامَةَ قَالَ: حَدَّثَنِي عَمْرُو بْنُ عَبَسَةَ رضي الله عنه أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الرَّبُّ مِنَ العَبْدِ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ الآخِرِ، فَإِنْ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَذْكُرُ اللَّهَ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ فَكُنْ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي] - [سنن الترمذي: 3579]

لە ئەبی ئومامەوە دەڵێت: عەمرو ئیبن عەبسە -ڕەزای خوای لێبێت- پێمی ووت كە گوێی لە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- بووە كە فەرموویەتی:
«(ئەو كاتەی) پەروەردگار نزیكترینە لە بەندەوە ؛ لە سێیەكی کۆتایی شەو، ئەگەر توانیت لەو كەسانە بە كە یادی الله دەكەن لەو ماوەیەدا».
[صەحیحە] - - [سنن الترمذي - 3579]

شیکردنەوە

پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- پێمان ڕادەگەیەنێت كە پەروەردگار -سبحانه وتعالی- نزیكترینە لە بەندەوە لە سێ یەکی كۆتایی شەو؛ بۆیە ئەی بەندەی ئیماندار ئەگەر ڕێنموێنی كرایت وتوانیت لە ڕیزی كەسە خواپەرستە نوێژخوێنە تەوبەكارە یادكارەكان بە لەم كاتەدا، چونكە ئەمە بابەتێكە پێویستە بەندە بەهەلی بزانێت وتیایدا كۆشش بكات بۆ پەرستنی الله.