Hadith: “ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់លាដៃរបស់ទ្រង់នៅពេលយប់ដើម្បីទទួលយកការសារភាពកំហុសពីអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នាពេលថ្ងៃ។ ហើយទ្រង់លាដៃរបស់ទ្រង់នៅពេលថ្ងៃដើម្បីទទួលយកការសារភាពកំហុសពីអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នាពេលយប់ រហូតដល់ថ្ងៃរះពីទិសខាងលិច”។

عَنْ أَبِي مُوسَى رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يَبْسُطُ يَدَهُ بِاللَّيْلِ لِيَتُوبَ مُسِيءُ النَّهَارِ، وَيَبْسُطُ يَدَهُ بِالنَّهَارِ لِيَتُوبَ مُسِيءُ اللَّيْلِ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2759]

អំពី អាពូមូសា رضي الله عنه អំពីណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់លាដៃរបស់ទ្រង់នៅពេលយប់ដើម្បីទទួលយកការសារភាពកំហុសពីអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នាពេលថ្ងៃ។ ហើយទ្រង់លាដៃរបស់ទ្រង់នៅពេលថ្ងៃដើម្បីទទួលយកការសារភាពកំហុសពីអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នាពេលយប់ រហូតដល់ថ្ងៃរះពីទិសខាងលិច”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2759]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់ថា ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ទទួលយកការសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ពីខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់ទ្រង់។ ប្រសិនបើខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបនៅពេលថ្ងៃ ហើយគេសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះនៅពេលយប់ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់គេ។ ហើយប្រសិនបើគេប្រព្រឹត្តអំពើបាបនៅពេលយប់ ហើយសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះនៅពេលថ្ងៃ នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏ទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់គេដែរ។ ទ្រង់លាដៃរបស់ទ្រង់ទៅចំពោះការសារភាពកំហុស ដោយភាពរីករាយ និងការទទួលយក។ ហើយទ្វារនៃការសារភាពនៅតែបើកចំហជានិច្ច រហូតដល់ព្រះអាទិត្យរះពីទិសខាងលិច ដែលជាសញ្ញានៃការបញ្ចប់លោកិយ។ ដូចនេះ នៅពេលវារះ ទ្វារនៃការសារភាពកំហុសនឹងត្រូវបិទ។

Benefits from the Hadith

1. ការទទួលយកការសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)នៅតែបន្ត ដរាបណាទ្វារនៃការសារភាពកំហុស(ទ្វារតាវហ្ពាត់)នៅបើកចំហ ហើយទ្វាររបស់វានឹងត្រូវបិទនៅពេលដែលព្រះអាទិត្យរះពីទិសខាងលិច ហើយមនុស្សត្រូវសារភាពកំហុសមុនពេលដកចង្កាមាន់ ពោលគឺពេលដែលព្រលឹងឡើងមកដល់បំពង់ក។
2. មិនត្រូវអស់សង្ឃឹម ឬបាក់ទឹកចិត្តដោយសារតែបាបកម្មដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តឡើយ ព្រោះការអភ័យទោស និងក្តីមេត្តាករុណារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ធំទូលាយបំផុត ហើយទ្វារនៃការសារភាពនៅតែបើកចំហ។
3. លក្ខខណ្ឌនៃការសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)៖ ទីមួយ. ឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ។ ទីពីរ. សោកស្តាយចំពោះអំពើបាបដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។ ទីបី. តាំងចិត្តថា នឹងមិនវិលត្រឡប់ទៅប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះម្តងទៀត។ ទាំងនេះគឺសម្រាប់ករណីដែលទាក់ទងនឹងសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ប្រសិនបើវាទាក់ទងនឹងសិទ្ធិរបស់មនុស្ស ដើម្បីឱ្យការសារភាពកំហុសនោះត្រឹមត្រូវ គឺគេត្រូវបង្វិលសិទ្ធិនោះទៅឱ្យម្ចាស់របស់វាវិញ ឬក៏ម្ចាស់សិទ្ធិនោះព្រមអភ័យទោសឱ្យ។