عن عبد الله بن عمرو بن العاص رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه كان إذا دخل المسجد قال: «أعوذ بالله العظيم، وبوجهه الكريم، وسلطانه القديم، من الشيطان الرَّجِيم»، قال: أَقَطُّ؟ قلت: نعم، قال: فإذا قال ذلك قال الشيطان: حُفِظَ منِّي سائر اليوم.
[صحيح] - [رواه أبو داود]
المزيــد ...
از عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم هنگام ورود به مسجد، می فرمود: «أَعُوذُ بِاللَّهِ اِلْعَظِيمِ، وَبِوَجْهِهِ الكَرِيْمِ وَسُلطَانِهِ القَدِيمِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ»: «پناه می برم به الله بزرگ و ذات بخشنده و سخاوتمند و قدرت ازلی و ابدی اش از شر شيطان رانده شده». (یکی از راویان به شیخش) گفت: آنچه روایت نموده فقط همین قدر است؟ جواب داد: بله. گفت: اگر آن را بگویی، شيطان می گويد: در ساير روز خود را از من در امان نگه داشت.
[صحیح است] - [به روایت ابوداوود]
رسول الله صلی الله علیه وسلم هنگام ورود به مسجد می فرمود: «أَعُوذُ بِاللَّهِ اِلْعَظِيمِ»، یعنی: پناه می برم به الله که ذات، شأن و صفاتش بزرگ است. «وَبِوَجْهِهِ الكَرِيْمِ»، کریم یعنی: بخشنده ای که عطا و بخشش پایانی ندارد؛ الله کریم مطلق است و کریم در بر دارنده انواع خیر، خوبی، شرف و فضایل است. و باید وجه (صورت) را به عنوان یکی از صفات الله متعال بدون تحریف، تعطیل، تعیین کیفیت و تشبیه و تمثیل ثابت نمود. «وَسُلطَانِهِ القَدِيمِ»؛ یعنی: حجت و برهان قدیم او، یا قهر و غلبه قدیم او. «مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ»؛ یعنی: از شر شیطانی که از درگاه الله طرد شده و شهاب های آسمانی او را سنگ باران می کنند. در ادامه یکی از راویان به شیخ خود می گوید: آنچه روایت نموده فقط همین قدر است یا بیشتر از این است؟ یا ممکن است معنای آن چنین باشد: آیا این ذکر او را از سایر اذکار کفایت می کند؟ یا آیا گفتن این ذکر برای دور نمودن شر شیطان کافی است؟ به همین خاطر می گوید: گفتم: بله. و در ادامه می گوید: اگر آن را بگوید، شيطان می گويد: در ساير روز خود را از من در امان نگه داشت. یعنی: اگر کسی که وارد مسجد می شود، دعای مذکور را بخواند، شیطان می گوید: این شخص برای تمام روز خود را از من حفظ نمود.