عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «إنَّ اللهَ قال: إذا تَلَقَّاني عبدي بشِبر، تَلَقَّيْتُه بذِراع، وإذا تَلَقَّاني بذراع، تَلَقَّيْتُه ببَاع، وإذا تَلَقَّاني بباع أتيتُه بأسرع».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ اللهَ قال: إِذَا تَلَقَّانِي عَبْدِي بِشِبْرٍ تَلَقَّيْتُهُ بِذِرَاعٍ، وَإِذَا تَلَقَّانِي بِذِرَاعٍ تَلَقَّيْتُهُ بِبَاعٍ، وَإِذَا تَلَقَّانِي بِبَاعٍ أتيتُه بِأَسْرَع»: «الله متعال می فرماید: هرگاه بنده ام يک وجب رو به من بيايد، من يک ذراع به سوی او می روم و هرگاه يک ذراع رو به من بيايد، يک باع به طرف او می روم و هرگاه يک باع رو به من بيايد، سريع تر (يا بيشتر) به سوی او می روم».
[صحیح است] - [به روایت مسلم]
هرگاه بنده به مقدار یک وجب به الله نزدیک شود و تقرب جوید، الله متعال به مقدار یک ذراع به او نزدیک می شود؛ و چون بنده بیش از این مقدار به الله متعال نزدیک شود، الله بیش از آن به او نزدیک می شود؛ و چون بنده به سمت الله برود، الله سریع تر به سمتش می آید. و «نزدیک شدن» و «آمدن» دو صفت از صفات الله متعال می باشند که بدون تعیین کیفیت، تشبیه و تحریف و تعطیل به آنها ایمان داریم و برای الله ثابت می دانیم.