بروز رسانی: پیامبر صلی الله علیه وسلم ثابت بن قیس را نیافت، پس مردی گفت: یا رسول الله، من از او برایت خبر می‌آورم، پس نزد او رفت و دید که در خانه‌اش نشسته و سر به زیر است، پس از او پرسید: تو را چه شده؟ گفت: شر؛ صدایش را بالاترو بلندتر از صدای پیامبر صلی الله علیه وسلم برده بود، درنتیجه (گمان می‌کرد) عملش از بین رفته و از اهل دوزخ است. پس آن مرد نزد پیامبر آمد و به ایشان خبر داد که وی چنین و چنان گفته است؛ پس دوباره نزد او رفت، اما این بار با بشارت بزرگی نزد او بازگشت [زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم] فرمود: «اذْهَبْ إِلَيْهِ فَقُلْ لَهُ: إِنَّكَ لَسْتَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ، وَلَكِنْ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ» یعنی: «نزد او برو و به او بگو که تو از اهل دوزخ نیستی بلکه از اهل بهشتی

عَنْ ‌أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ افْتَقَدَ ثَابِتَ بْنَ قَيْسٍ، فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَنَا أَعْلَمُ لَكَ عِلْمَهُ، فَأَتَاهُ فَوَجَدَهُ جَالِسًا فِي بَيْتِهِ، مُنَكِّسًا رَأْسَهُ، فَقَالَ: مَا شَأْنُكَ؟ فَقَالَ شَرٌّ، كَانَ يَرْفَعُ صَوْتَهُ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ، وَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ، فَأَتَى الرَّجُلُ فَأَخْبَرَهُ أَنَّهُ قَالَ كَذَا وَكَذَا، فَرَجَعَ الْمَرَّةَ الْآخِرَةَ بِبِشَارَةٍ عَظِيمَةٍ، فَقَالَ: «اذْهَبْ إِلَيْهِ فَقُلْ لَهُ: إِنَّكَ لَسْتَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ، وَلَكِنْ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 3613]

از انس بن مالک ـ رضی الله عنه ـ روایت است که گفت:
پیامبر صلی الله علیه وسلم ثابت بن قیس را نیافت، پس مردی گفت: یا رسول الله، من از او برایت خبر می‌آورم، پس نزد او رفت و دید که در خانه‌اش نشسته و سر به زیر است، پس از او پرسید: تو را چه شده؟ گفت: شر؛ صدایش را بالاترو بلندتر از صدای پیامبر صلی الله علیه وسلم برده بود، درنتیجه (گمان می‌کرد) عملش از بین رفته و از اهل دوزخ است. پس آن مرد نزد پیامبر آمد و به ایشان خبر داد که وی چنین و چنان گفته است؛ پس دوباره نزد او رفت، اما این بار با بشارت بزرگی نزد او بازگشت [زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم] فرمود: «اذْهَبْ إِلَيْهِ فَقُلْ لَهُ: إِنَّكَ لَسْتَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ، وَلَكِنْ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ» یعنی: «نزد او برو و به او بگو که تو از اهل دوزخ نیستی بلکه از اهل بهشتی».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 3613]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ ثابت بن قیس ـ رضی الله عنه ـ را نیافت و دربارهٔ ایشان پرسید. پس مردی گفت: من خبرش و سبب غیبتش را برای شما می‌آورم. پس نزد او رفت و او را در خانه‌اش سر به زیر و غمگین یافت. پس پرسید: تو را چه شده است؟ ثابت هم شری را که گرفتارش شده بود با او در میان گذاشت؛ زیرا او صدایش را از صدای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بالاتر می‌برد و الله تعالی کسی را که چنین کند تهدید کرده که عملش را باطل می‌کند و از اهل دوزخ است!
آن مرد نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بازمی‌گردد و در این مورد به او خبر می‌دهد و پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ او را امر می‌کند که نزد ثابت برگردد و او را بشارت دهد که از اهل دوزخ نیست، بلکه از اهل بهشت است، زیرا آفرینش او چنین بود که صدایش ذاتا بلند باشد و ایشان خطیب پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ و خطیب انصار بود.