بروز رسانی: بیشترین دعایی که رسول الله صلی الله علیه وسلم می کرد، این دعا بود: «رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»: «پروردگارا، در دنيا به ما نيکی عطا فرما و در آخرت نيز نيکی بده و ما را از عذاب آتش محفوظ بدار».

عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه قَالَ:

كَانَ أَكْثَرُ دُعَاءِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».
[صحيح] - [متفق عليه]

از انس رضی الله عنه روایت است که می گوید: بیشترین دعایی که رسول الله صلی الله علیه وسلم می کرد، این دعا بود: «اللَّهُمَّ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»: «بار الها، در دنيا به ما نيکی عطا فرما و در آخرت نيز نيکی بده و ما را از عذاب آتش محفوظ بدار».
صحیح است - متفق علیه

شرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم این دعا را زیاد می خواند؛ زیرا جامع و دربردارنده ی معانی دعاهای دیگر در باب دنیا و آخرت می باشد؛ «الحسنة» در اینجا به معنای نعمت است؛ به این ترتیب رسول الله صلی الله علیه وسلم نعمت های دنیا و آخرت و نجات از آتش را از الله متعال طلب می کرد؛ یکی از نعمت های دنیا درخواست امور مطلوب و مرغوب و یکی از نعمت های آخرت نعمت کبری یعنی رضایت الله متعال و ورود به بهشت می باشد؛ اما نجات از آتش دوزخ، نعمت را به کمال می رساند و هر ترس و پریشانی را از بین می برد.