عن ابن عمر رضي الله عنهما قال: لم يكنْ رسول الله صلى الله عليه وسلم يَدَعُ هؤلاء الكلماتِ حين يُمْسي وحين يُصْبحُ: «اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ العافيَةَ في ديني ودُنْيَايَ وأَهْلي ومَالي، اللَّهُمَّ اسْتُر عَوْراتي وآمِنْ رَوْعاتي، واحفَظْني مِنْ بين يديَّ ومِن خَلْفِي وعن يميني وعن شِمَالي ومِنْ فَوْقِي، وأَعُوذُ بِعَظمَتِك أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحتي».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد والحاكم.
ملحوظة:
لفظ الحديث في مصادر التخريج: اللهم إني أسألك العافية في الدنيا والآخرة، اللهم إني أسألك العفو والعافية في ديني...، واللفظ المذكور من بلوغ المرام]
المزيــد ...
از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم همواره این دعا را در صبح و شام می خواند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي وَآمِنْ رَوْعَاتِي، وَاحْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي»: «بار الها، عافيت و تندرستی در دین و دنیا و خانواده و مالم را از تو می خواهم؛ بار الها، عيب هایم را بپوشان و هراس هايم را به امنيت و آرامش خاطر تبديل کن و مرا از جلو و پشت سر و از راست و چپ و از بالا حفاظت نما؛ به عظمت تو پناه می برم که از زير پايم ربوده (و دچار لغزش) شوم».
[صحیح است] - [به روایت ابن ماجه - به روایت حاکم - به روایت نسائی - به روایت ابوداوود - به روایت احمد]
رسول الله صلی الله علیه وسلم در هر صبح و شام این دعا را می خواند و بر خواندن آن حریص بود و هرگز آن را ترک نمی کرد؛ زیرا دربردارنده ی معانی بزرگ و والایی می باشد. در این دعا از الله متعال عافیت در دین خواسته می شود؛ مقصود از عافیت، سلامت ماندن دین انسان از گناهان و مخالفت ها و بدعت ها می باشد؛ و اینکه می فرماید: «دُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي» یعنی از تو سلامت ماندن دنیایم از مصیبت ها و بدی ها و سلامت ماندن خانواده ام از زندگی سخت و دشوار و بیماری ها و رنج ها و مشغول شدن آنها به طلب چیزهای بی ارزش و سالم ماندن مال از آفات و شبهات و موارد حرام می باشد. «اسْتُرْ عَوْرَاتِي وَآمِنْ رَوْعَاتِي» یعنی گناهان و عیب هایی را که از آشکار شدن شان شرم می کنم، بپوشان و از ترس و هراسی که مرا دربرگیرد، در امان داشته و به سلامت بدار؛ «وَاحْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي» یعنی نزول بلا و مصیبت از جهات ششگانه را از من دور کن، چنانکه شر و بدی از هیچ سویی متوجه من نشود. «وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي» یعنی به عظمت و بزرگی تو پناه می آورم که ناگهان از زیر پایم ربوده شوم.