فەرموودە: نزای: ( اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ العافيَةَ في ديني ودُنْيَايَ وأَهْلي ومَالي، اللَّهُمَّ اسْتُر عَوْراتي وآمِنْ رَوْعاتي، واحفَظْني مِنْ بين يديَّ ومِن خَلْفِي وعن يميني وعن شِمَالي ومِنْ فَوْقِي، وأَعُوذُ بِعَظمَتِك أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحتي )

عن ابن عمر رضي الله عنهما قال: لم يكنْ رسول الله صلى الله عليه وسلم يَدَعُ هؤلاء الكلماتِ حين يُمْسي وحين يُصْبحُ: «اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ العافيَةَ في ديني ودُنْيَايَ وأَهْلي ومَالي، اللَّهُمَّ اسْتُر عَوْراتي وآمِنْ رَوْعاتي، واحفَظْني مِنْ بين يديَّ ومِن خَلْفِي وعن يميني وعن شِمَالي ومِنْ فَوْقِي، وأَعُوذُ بِعَظمَتِك أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحتي».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد والحاكم. ملحوظة: لفظ الحديث في مصادر التخريج: اللهم إني أسألك العافية في الدنيا والآخرة، اللهم إني أسألك العفو والعافية في ديني...، واللفظ المذكور من بلوغ المرام]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئیبن عومەرەوە -ڕەزای خوایان لێبێت- دەڵێت: پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- وازى لەم وشانە نەدەهێنا لە کاتی هاتنی بەیانی وهاتنی ئێوارەدا: «اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ العافيَةَ في ديني ودُنْيَايَ وأَهْلي ومَالي، اللَّهُمَّ اسْتُر عَوْراتي وآمِنْ رَوْعاتي، واحفَظْني مِنْ بين يديَّ ومِن خَلْفِي وعن يميني وعن شِمَالي ومِنْ فَوْقِي، وأَعُوذُ بِعَظمَتِك أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحتي»، واته: «خودایە داواى سەلامەت بوون وعافیەتت لێدەکەم لە ئاینەکەم ولە دونیام، ولە خێزان وماڵەکەم، خودایە هەڵە وکەموکورتیەکانم بپۆشە وترسەکانم بڕەوێنەوە، ولە پێشەوە وپشتەوە وڕاست وچەپ وسەرەوە بمپارێزە، وپەنا بە گەورەیی تۆ دەگرم لەوەى کە ڕۆ بچم بە ناخی زەویدا».
صەحیحە - ئیبنو ماجه گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- لە هەموو بەیان وئێوارەیەکدا پابەندی ئەم نزایە بوو وهەرگیز وازی لێنەدەهێنا، چونکە گەلێک واتای مەزنی لە خۆگرتووە. (خودایە داواى سەلامەت بوون وعافیەتت لێدەکەم لە ئاینەکەم) مەبەست لە سەلامەت بوون لێرەدا ئەوەیە دینداریەکەم پارێزراو بێت لە تاوان وهەڵە وبیدعە وخراپەکاری وکوموکورتی، (ولە دونیام، ولە خێزان) واتە خودایە داوات لێدەکەم لە دونیادا دوور بم لە شەڕ وبەڵا وکارەساتەکان، وداواى سەلامەت بوونی خێزان ومنداڵەکان وبنەماڵەکەم دەکەم لە خراپی مامەڵەیان ونەخۆش بوونیان وسەرقاڵبوونی زیاد لە پێویست وئیسرافیان لە شتومەکی دونیا، (وماڵەکەم -وسامانەکەم-) واتە خودایە داوات لێدەکەم دوور وسەلامەت بم لە بەدەستهێنانی ماڵ وسامان بە کار وپیشەی حەرام وگوماناوی وتێوەگلان لە مامەڵە گوماناوی وحەرامکراوەکان، (خودایە هەڵە وکەموکورتیەکانم بپۆشە وترسەکانم بڕەوێنەوە) واتە خودایە بپمۆشە لە هەر هەڵە وتاوانێک کە ببێتە مایەی شەرمەزاری وئابڕووچوونم، وبمپارێزە وئاسایش وئەمانەتم پێببەخشە لە هەر شتێک کە ببێتە هۆی ترس وبیم بۆم، (ولە پێشەوە وپشتەوە وڕاست وچەپ وسەرەوە بمپارێزە) واتە لە هەر شەش ئاراستەکەوە بمپارێزە بۆ ئەوەى شەڕ وناخۆشی تووشم نەبێت لە هیچ شوێنێکەوە، (وپەنا بە گەورەیی تۆ دەگرم لەوەى کە ڕۆ بچم بە ناخی زەویدا) واتا پەنا بە مەزنی تۆ دەگرم وداوات لێدەکەم بمپارێزیت لەوەى کە ڕۆبچم بە ناخی زەویدا وتیا بچم لەناکاو ولە کاتی بێئاگا بوونمدا.