Pagpapanibago: Allāhumma innī as'aluka -l`āfiyata fi -ddunyā wa-l'ākhirah

عَنِ ابنِ عُمَرَ رضي الله عنهما قَالَ:
لَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَدَعُ هَؤُلَاءِ الدَّعَوَاتِ، حِينَ يُمْسِي وَحِينَ يُصْبِحُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَتِي -أَو: عَوْرَاتِي- وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 5074]

Ang saling ito ay nangangaiangan ng daddag na pagrerepaso at pagtutumpak..

Ayon sa Anak ni `Umar (malugod si Allāh sa kanilang dalawa) na nagsabi:
{Hindi nangyaring ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nag-iiwan ng mga panalanging ito kapag gumagabi at kapag nag-uumaga: "Allāhumma innī as'aluka -l`āfiyata fi -ddunyā wa-l'ākhirah. Allāhumma innī as'aluka -l`afwa wa-l`āfiyata fī dīnī wa-dunyāya wa-ahlī wa-mālī. Allāhumma -stur `awratī (o: `awrātī) wa-āmin raw`ātī. Allāhumma -ḥfađnī mim bayni yadayya wa-min khalfī wa-`an yamīnī wa-`an shimālī wa-min fawqī, wa-a`ūdhu bi`ađamatika an ughtāla min taḥtī. (O Allāh, tunay na ako ay humihiling sa Iyo ng kagalingan sa Mundo at Kabilang-buhay. O Allāh, tunay na ako ay humihiling sa Iyo ng paumanhin at kagalingan sa buhay panrelihiyon ko, buhay pangmundo ko, mag-anak ko, at ari-arian ko. O Allāh, pagtakpan Mo ang kahihiyan ko (o: ang mga kahihiyan ko) at patiwasayin Mo ang mga pangingilabot ko. O Allāh, ingatan Mo ako mula sa harapan ko at sa likuran ko, sa dakong kanan ko at sa dakong kaliwa ko, at mula sa itaas ko. Nagpapakupkop ako sa kadakilaan Mo na hindi ako paslangin mula sa ilalim ko.)"}
[Tumpak] - - [سنن أبي داود - 5074]

Ang pagpapaliwanag

Hindi nangyaring ang Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nagwawaksi ng mga panalanging ito kapag gumagabi at kapag nag-uumaga.
"Allāhumma innī as'aluka -l`āfiyata (O Allāh, tunay na ako ay humihiling sa Iyo ng kagalingan)" at kaligtasan mula sa mga karamdaman, mga pagsubok, mga kasawiang-palad na pangmundo, mga pagnanasa, mga sigalot na pangmundo "fi -ddunyā wa-l'ākhirah (sa Mundo at Kabilang-buhay)" na madalian at matagalan.
"Allāhumma innī as'aluka -l`afwa (O Allāh, tunay na ako ay humihiling sa Iyo ng paumanhin)," pagpawi ng mga pagkakasala at pagpapalampas sa mga ito, "wa-l`āfiyata (at kagalingan)" at kaligtasan mula sa mga kapintasan "fī dīnī (sa buhay panrelihiyon ko)" mula sa Shirk, mga bid`ah, at mga pagsuway; "wa-dunyāya (buhay pangmundo ko)" mula sa mga kasawiang-palad, perhuwisyo, at mga kasamaan; "wa-ahlī (mag-anak ko):" mga maybahay ko, mga anak, at mga kamag-anak ko; "wa-mālī (at ari-arian ko):" mga ari-arian ko at trabaho ko.
"Allāhumma -stur `awrātī (O Allāh, pagtakpan Mo ang mga kahihiyan ko)" at ang nasa akin na mga kapintasan, mga kasiraan, at pagkukulang; "wa-āmin raw`ātī (at patiwasayin Mo ang mga pangingilabot ko)," ang hilakbot ko, at ang pangamba ko
"Allāhumma -ḥfađnī (O Allāh, ingatan Mo ako)" at itulak Mo ang pagsubok palayo sa akin laban sa mga tagaperhuwisyo at pagsubok "mim bayni yadayya wa-min khalfī wa-`an yamīnī wa-`an shimālī wa-min fawqī (mula sa harapan ko at sa likuran ko, sa dakong kanan ko at sa dakong kaliwa ko, at mula sa itaas ko)." Ito ay yayamang humiling siya na ingatan siya ni Allāh mula sa lahat ng mga dako dahil ang mga pagsubok at ang mga salot ay sumusunod sa tao at sumasalubong sa kanya mula sa isa sa mga dakong ito.
"wa-a`ūdhu bi`ađamatika an ughtāla (Nagpapakupkop ako sa kadakilaan Mo na hindi ako paslangin)" hindi ako panagutin nang bigla at hindi ako pasawiin sa pagkalingat "min taḥtī ( mula sa ilalim ko)" para masawi ako dahil sa paglamon ng lupa.

من فوائد الحديث

1. Ang pangangalaga sa mga pangungusap na ito bilang paggaya sa Sugo (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan).
2. Ang tao, kung paanong siya ay inuutusan ng paghiling kay Allāh ng kagalingan sa buhay panrelihiyon, ay gayon din inuutusan ng paghiling nito sa buhay pangmundo.
3. Nagsabi si Aṭ-Ṭaybīy: Nilahat niya ang anim na dako dahil ang mga salot mula sa mga ito at nagpalabis siya sa pagbanggit ng dako ng kababaan dahil sa kasamaan ng salot mula rito.
4. Ang pinakamainam sa pagbigkas ng mga dhikr sa umaga ay mula sa pagsapit ng madaling-araw hanggang sa pagsikat ng araw sa simula ng maghapon at mula sa hapon hanggang sa bago ng paglubog ng araw. Kung nagsabi nito matapos niyon, ibig sabihin: nagsabi nito sa umaga matapos ng pagkaangat ng ḍuḥā, sasapat ito; kung nagsabi nito matapos ng katanghaliang-tapat, sasapat ito; kung nagsabi nito matapos ng paglubog ng araw, sasapat ito; sapagkat iyon ay oras para sa dhikr.
5. Ang pinatunayan ng patunay na pagiging ang dhikr ay may oras na itinakda sa gabi gaya ng pagbigkas ng huling dalawang talata ng Kabanatang Al-Baqarah ay maaari sa gabi matapos ng paglubog ng araw.