عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِامْرَأَةٍ مِنَ الْأَنْصَارِ سَمَّاهَا ابْنُ عَبَّاسٍ فَنَسِيتُ اسْمَهَا: «مَا مَنَعَكِ أَنْ تَحُجِّي مَعَنَا؟» قَالَتْ: لَمْ يَكُنْ لَنَا إِلَّا نَاضِحَانِ فَحَجَّ أَبُو وَلَدِهَا وَابْنُهَا عَلَى نَاضِحٍ وَتَرَكَ لَنَا نَاضِحًا نَنْضِحُ عَلَيْهِ، قَالَ: «فَإِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فَاعْتَمِرِي، فَإِنَّ عُمْرَةً فِيهِ تَعْدِلُ حَجَّةً».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1256]
المزيــد ...
از ابن عباس ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که گفت:
رسول الله صلی الله علیه وسلم به زنی از انصار که ابن عباس از او نام برد اما نامش را فراموش کردم فرمود: «مَا مَنَعَكِ أَنْ تَحُجِّي مَعَنَا؟»: «چه چیزی تو را از حج کردن با ما بازداشته است؟» گفت: ما تنها دو شتر داشتیم که شوهرم و فرزندش با یکی از آنها به حج رفتند و یکی را برای ما باقی گذاشتند که با آن برای خود آب بیاوریم. رسول خدا فرمود: «فَإِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فَاعْتَمِرِي، فَإِنَّ عُمْرَةً فِيهِ تَعْدِلُ حَجَّةً»: «چون رمضان فرا رسید عمره را بهجا بیاور زیرا عمرهای در آن، معادل یک حج است».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح مسلم - 1256]
هنگامی که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ از حجة الوداع بازگشت، خطاب به زنی از انصار که حج نکرده بود فرمود: چه تو را از حج کردن با ما بازداشت؟
آن زن چنین عذر آورد که آنان دو شتر داشتند که شوهر و فرزندش بر یکی از آنها به حج رفتهاند و دیگری را برای آنان باقی گذاشتند تا به وسیلهی آن از چاه آب تهیه کنند.
پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ به او خبر داد که پاداش ادای عمره در ماه رمضان، همانند یک حج است.