عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا:
أَنَّ نَاسًا مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ، كَانُوا قَدْ قَتَلُوا وَأَكْثَرُوا، وَزَنَوْا وَأَكْثَرُوا، فَأَتَوْا مُحَمَّدًا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا: إِنَّ الَّذِي تَقُولُ وَتَدْعُو إِلَيْهِ لَحَسَنٌ، لَوْ تُخْبِرُنَا أَنَّ لِمَا عَمِلْنَا كَفَّارَةً، فَنَزَلَ {وَالَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللهِ إِلَهًا آخَرَ وَلا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللهُ إِلا بِالْحَقِّ وَلا يَزْنُونَ}[الفرقان: 68]، وَنَزَلَت: {قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ} [الزمر: 53].
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4810]
المزيــد ...
Od Ibn Abbasa, radijallahu anhuma, se prenosi
da su neki mnogobošci ubili puno ljudi, te da su puno činili zinaluk (blud), a zatim su došli poslaniku Muhammedu, sallallahu alejhi ve sellem, i rekli mu: "Ono čemu nas pozivaš je dobro, ali kad bi nas obavijestio da se za ono što smo uradili možemo otkupiti!", pa je objavljen ajet: "I oni koji mimo Allaha drugog boga ne mole, i koji, one koje je Allah zabranio, ne ubijaju, osim kad se na to ima pravo, i koji ne bludniče" (el-Furkan, 68.), a također je objavljeno i: "Reci: 'O robovi Moji, koji ste mnogo grijeha učinili, ne gubite nadu u Allahovu milost!'" (ez-Zumer, 53.)
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh] - [صحيح البخاري - 4810]
Neki su mušrici, koji su mnogo ubistava i preljuba počinili, došli Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, pa su ga upitali: "Islam i njegova učenja u koja nas pozivaš, to je nešto lijepo. Međutim, šta ćemo sa širkom i velikim grijesima koje smo činili, ima li za njih kakav iskup?"
Nakon toga, ova dva ajeta su objavljena, a u njima nas Uzvišeni obavještava da od ljudi prihvata pokajanje bez obzira kolike i kakve grijehe počinili. Da to nije tako, oni bi nastavili sa kufrom i griješenjem i ne bi ušli u ovu vjeru.