หะดีษ: “ระหว่างทุก ๆ สองอะซาน มีการละหมาด ระหว่างทุก ๆ สองอะซาน มีการละหมาด” จากนั้นท่านก็กล่าวในครั้งที่สาม: “สำหรับผู้ที่ประสงค์”
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مُغَفَّلٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم:
«بَيْنَ كُلِّ أَذَانَيْنِ صَلَاةٌ، بَيْنَ كُلِّ أَذَانَيْنِ صَلَاةٌ» ثُمَّ قَالَ فِي الثَّالِثَةِ: «لِمَنْ شَاءَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 627]
المزيــد ...
จากอับดุลลอฮ์ บิน มุฆ๊อฟฟัล เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
“ระหว่างทุก ๆ สองอะซาน มีการละหมาด ระหว่างทุก ๆ สองอะซาน มีการละหมาด” จากนั้นท่านก็กล่าวในครั้งที่สาม: “สำหรับผู้ที่ประสงค์”
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 627]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ทรงอธิบายไว้ว่าระหว่างการอาซานและอิกอมะฮ์ทุกครั้ง จะมีการละหมาดโดยสมัครใจ(ละหมาดซุนนะฮ์) ท่านได้กล่าวซ้ำสามครั้ง และกล่าวครั้งที่สามว่าสิ่งนี้เป็นที่ส่งเสริมสำหรับใครก็ตามที่ประสงค์จะละหมาด
บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ
- สนับสนุนให้มีการละหมาดระหว่างอะซานและอิกอมะฮ์
- ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ชี้นำในการกล่าวคำซ้ำ เป็นการให้ผู้ฟังได้ยินอย่างชัดเจนและย้ำถึงความสำคัญของสิ่งที่ท่านกล่าว
- ความหมายของคำว่า อัซซานสองครั้ง : คือ การอะซาน1และการอิกอมะฮ์2 โดยที่เรียกทั้งสองอย่างนี้ว่า (อัซซานทั้งสอง) เป็นการใช้คำรวมเพื่อให้ความสำคัญกับทั้งคู่ เช่นเดียวกับที่เรียก 'ดวงจันทร์ทั้งสอง' (หมายถึงดวงอาทิตย์และดวงจันทร์) และ 'อุมัรทั้งสอง' (หมายถึงอบูบักรและอุมัร)
- อาซานคือ การแจ้งการมาถึงของเวลาละหมาด และอิกอมะฮ์คือการแจ้งเพื่อเริ่มทำการละหมาด
หมวดหมู่
ดูเพิ่มเติม
- หะดีษ: “เมื่อมุอัซซิน (ผู้ประกาศเมื่อถึงเวลาละหมาด) กล่าวว่า "อัลลอฮุอักบัร อัลลอฮุอักบัร"(อัลลอฮ์ผู้ยิ่งใหญ่) ดังนั้นคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกเจ้าก็กล่าวตามว่า "อัลลอฮุอักบัร อัลลอฮุอักบัร
- หะดีษ: “เมื่อพวกเจ้าได้ยินเสียงประกาศ(เรียกสู่การละหมาด) ก็จงกล่าวตามที่ผู้ประกาศได้กล่าวไว้”
- หะดีษ: ผู้ใดที่กล่าวในตอนที่เขาได้ยินผู้อาซาน ว่า (أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، رَضِيتُ بِاللهِ رَبًّا وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا) เขาจะได้รับการอภัยโทษ
- หะดีษ: “ผู้ใดก็ตามที่กล่าว เมื่อเขาได้ยินการเรียกร้อง(การอาซาน) ว่า: (อัลลอฮุมมา ร็อบบะฮาสิหิดดะฮ์ วะติดตามมะฮ์ วัศเศาะลา ติลกออิมะฮ์ อาติ มุฮัมมะดะนิล วะซีละฮ์ วัลฟะดีละฮ์ วับอัษหุ มะกอมัม มะห์มู ดะนิลละซี วะอัดตะฮ์) ความว่า "โอ้พระเจ้าผู้เป็นเจ้าของการวิงวอนนี้(การอาซาน) และการละหมาดที่มั่นคง จงให้ได้มายังมูฮัมหมัดซึ่ง วาซีละห์(การใกล้ชิดพระองค์ หรือ ระดับชั้นในสวรรค์) และความประเสริฐเหนือผู้อื่น และจงให้เขาฟื้นคืนชีพในสถานที่ที่มีเกียรติ ที่พระองค์ทรงได้สัญญาไว้" เขาผู้นั้นจะได้รับการช่วยเหลือ(ชะฟาอะฮ์)จากฉันในวันโลกหน้า”
- หะดีษ: “เมื่อพวกเจ้าได้ยินผู้ที่ประกาศเรียกสู่การละหมาด ก็จงกล่าวตามอย่างที่เขากล่าว แล้วจงทำการเศาะละวาตต่อฉัน
- หะดีษ: 'โอ้ บิลาล เอ๋ย จงอิกอมะฮ์เพื่อทำการละหมาด และเราได้พักผ่อนไปกับมัน'
- หะดีษ: ฉันได้จำมาจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เกี่ยวกับสิบร็อกอะฮ์