නබි වදන: සෑම අදාන් දෙකක් අතර සලාතයක් ඇත. සෑම අදාන් දෙකක් අතර සලාතයක් ඇත" පසුව තුන්වන වතාවේ "කැමති අයට පමණි" යැයි එතුමාණන් පැවසුහ
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مُغَفَّلٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم:
«بَيْنَ كُلِّ أَذَانَيْنِ صَلَاةٌ، بَيْنَ كُلِّ أَذَانَيْنِ صَلَاةٌ» ثُمَّ قَالَ فِي الثَّالِثَةِ: «لِمَنْ شَاءَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 627]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් ප්‍රකාශ කළ බව අබ්දුල්ලාහ් ඉබ්නු මුගෆ්ෆල් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී.
"සෑම අදාන් දෙකක් අතර සලාතයක් ඇත. සෑම අදාන් දෙකක් අතර සලාතයක් ඇත" පසුව තුන්වන වතාවේ "කැමති අයට පමණි" යැයි එතුමාණන් පැවසුහ.
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත] - [صحيح البخاري - 627]
සෑම අදාන් ප්‍රකාශයක් හා ඉකාමත් ප්‍රකාශයක් අතරම අමතර සලාතයක් ඇති බව නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ පැහැදිලි කළහ. එය තුන් වරක්ම ප්‍රකාශ කර, තුන්වැනි වතාවේ එය ඉටු කිරීමට කැමති උදවියට එය යෝග්‍ය ක්‍රියාවක් බව එතුමා දන්වා සිටියහ.
හදීසයේ හරය
- අදාන් ප්‍රකාශය හා ඉකාමත් ප්‍රකාශය අතර සලාතය ඉටු කිරීම සතුටුදායක ක්‍රියාවක් බව සළකන්න.
- ප්‍රකාශය නැවත නැවතත් පවසා සිටීම නබි (සල්ලල්ලාහු අලියිහි වසල්ලම්) තුමාණන්ගේ මඟ පෙන්වීමකි. එය ඇහෙන්නට සැළැස්වීමක් හා පවසන දෑහි වැදගත් කම සහතික කිරීමක් වන්නේය.
- අදාන් දෙකක් යන්නෙහි අදහස: අදාන් හා ඉකාමත් වෙයි. මෙහි අදාන් දෙකක් යැයි පොදුවේ භාවිත කර ඇත්තේ (හිරු හා සදුට) සඳු දෙකක් යැයි ද (අබූ බක්ර් හා උමර් ට) උමර් දෙදෙනෙක් යැයි ද අතිශයොක්තියෙන් පවසා සිටින්නාක් මෙන් සැලකේ.
- අදාන් යනු සලාතයේ වේලාව පැමිණි ඇති බව දැනුම් දීමය. ඉකාමා යනු සලාතයේ ක්‍රියාවට සහභාගී වන මෙන් දැනුම් දීම වේ.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: මුඅද්දින් (සලාතය සඳහා ඇරයුම් කරන්නා) 'අල්ලාහු අක්බර්, අල්ලාහු අක්බර්' යැයි පැවසූ විට ඔබ අතරින් කවරෙකු 'අල්ලාහු අක්බර්, අල්ලාහු අක්බර්' යැයි පවසන්නේ ද
- නබි වදන: කවරෙකු භූමියෙන් වියතක තරම් ප්රමාණයක් ඩැහැගෙන අපරාධ කළේ ද මහපොළෝ හතකින් ඔහුට තලනු ලැබේ.
- නබි වදන: ඔබ සලාතයට ඇරයුම් කරන මුඅද්දින්ට සවන් දුන් විට ඔහු පවසන දෑම ඔබද පවසන්න.
- නබි වදන: සලාතය ඉටු කිරීම සඳහා ඇරයුම් කරනු ලැබ, රාත්රී භෝජනය ද ගෙනැවිත් ඇති විටෙක රාත්රී භෝජනයෙන් ආරම්භ කරන්න.
- නබි වදන: මුඅද්දින් (සලාතය සඳහා කැඳවන්නා)ගේ ඇරයුමට සවන් දෙන අවස්ථාවේ කවරෙකු ‘අෂ්හදු අන් ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහූ ලාෂරීක ලහූ වඅන්න මුහම්මදන් අබ්දුහු වරසූලුහු රළියිතු බිල්ලාහි රබ්බන් වබිමුහම්මදින් රසූලන් වබිල් ඉස්ලාමි දීනන් යනුවෙන් පවසන්නේ ද ඔහුගේ පාපකම් සඳහා ඔහුට සමාව දෙනු ලබන්නේය.
- නබි වදන: කවරෙකු අදානය (සලාතය සඳහා වූ ඇරයුම)ට සවන්දුන් අවස්ථාවේ, اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الوَسِيلَةَ وَالفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ ("අහෝ මෙම පරිපූර්ණ ඇරයුම හා ඉටු කරනු ලබන සලාතයේ හිමිපාණනි! වසීලාව හෙවත් මැදිහත්වීම හා ෆළීලා හෙවත් මහිමය පිරිනමනු මැනව! ඔබ පොරොන්දු දුන් ප්රශංසනීය ස්ථානයේ ඔහුව අවදි කරනු මැනව!) යැයි පවසා සිටියේ ද මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ මාගේ මැදිහත් වීම ඔහුට වලංගු විය." යැයි කීහ
- නබි වදන: අදාන් පවසන මුඅද්දින් වරයාට ඔබ සවන් දුන් විට, ඔහු පවසන අයුරින්ම ඔබත් පවසන්න. පසුව මා වෙත (සලවාත්) ආශිර්වාද පවසන්න