عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَثَلُ الَّذِي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لاَ يَذْكُرُ رَبَّهُ، مَثَلُ الحَيِّ وَالمَيِّتِ»، ولفظ مسلم: «مَثَلُ الْبَيْتِ الَّذِي يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، وَالْبَيْتِ الَّذِي لَا يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6407]
المزيــد ...
จากอบูมูซา เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
"ผู้รำลึกถึงพระเจ้าของเขากับผู้ที่ไม่รำลึกถึงพระเจ้า เปรียบเสมือนหนึ่งคนที่มีชีวิตกับผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว สำนวนที่บันทึกโดยมุสลิม ว่า: “อุปมาบ้านที่มีการรำลึกถึงพระเจ้า และบ้านที่ไม่มีการรำลึกถึงพระเจ้านั้น อุปไมดังเช่น คนเป็นและคนตาย"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 6407]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม อธิบายความแตกต่างระหว่างผู้ที่รำลึกถึงพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพกับผู้ที่ไม่รำลึกถึงพระองค์ นั้นคือเหมือนกับความแตกต่างระหว่างคนเป็นกับคนตายในด้านประโยชน์และรูปลักษณ์ที่ดีของเขา โดยอุปมาของผู้รำลึกถึงพระเจ้าของเขานั้น อุปไมยดังคนมีชีวิตซึ่งภายนอกถูกประดับด้วยแสงสว่างแห่งชีวิต และภายในของเขาเต็มไปด้วยแสงสว่างแห่งความรู้ และประโยชน์ และอัลลอฮ์ทรงกล่าวถึงอุปมาผู้ที่ไม่รำลึกถึงอัลลอฮ์อุปไมยดังคนตายซึ่งภายนอกนั้นไร้ประโยชน์ และสิ่งที่อยู่ภายในนั้นว่างเปล่าโดยไม่มีประโยชน์อะไรเลยในนั้นเลย
เช่นเดียวกัน บ้านก็ถูกเรียกว่า "บ้านที่มีชีวิต" หากผู้อยู่อาศัยในบ้านนั้นระลึกถึงอัลลอฮ์ แต่ถ้าไม่ระลึกถึงพระองค์ ก็ถือได้ว่าเป็น "บ้านที่ตาย" เนื่องจากผู้อยู่อาศัยไม่มีการระลึกถึงอัลลอฮ์ ซึ่งการเรียกว่าบ้านมีชีวิตหรือบ้านตายนี้หมายถึงผู้อยู่อาศัยในบ้านนั้นนั่นเอง