हदीस: आफ्नो प्रभुलाई सम्झने व्यक्ति र आफ्नो प्रभुलाई नसम्झने व्यक्तिको तुलना जीवित र मृत व्यक्तिको जस्तो हो

عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَثَلُ الَّذِي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لاَ يَذْكُرُ رَبَّهُ، مَثَلُ الحَيِّ وَالمَيِّتِ»، ولفظ مسلم: «مَثَلُ الْبَيْتِ الَّذِي يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، وَالْبَيْتِ الَّذِي لَا يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6407]

अबू-मूसा (रजियल्लाहु अन्हु)ले बयान गरेका छन्, रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभएको छ :
«आफ्नो प्रभुलाई सम्झने व्यक्ति र आफ्नो प्रभुलाई नसम्झने व्यक्तिको तुलना जीवित र मृत व्यक्तिको जस्तो हो»। र मुस्लिम शब्द: «त्यो घर जहाँ अल्लाहको स्मरण गरिन्छ र त्यो घर जहाँ अल्लाहको स्मरण गरिँदैन, तिनको तुलना जीवित र मृतको जस्तो हो»।
[सही] - [मुत्तफकुन अलैहि] - [सही बुखारी - 6407]

व्याख्या

नबी सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले अल्लाहको स्मरण गर्ने र नगर्ने व्यक्तिको बीचको भिन्नतालाई स्पष्ट गर्नुभएको छ। उहाँले यसलाई जीवित र मृत व्यक्तिको फरक जस्तो बताउनुभएको छ। अल्लाहलाई स्मरण गर्ने व्यक्ति जीवित व्यक्तिसँग तुलना गरिएका छन्, जसको बाहिरी रूप जीवनको प्रकाशले सुशोभित छ र भित्री रूप ज्ञानको उज्यालोले भरिएको छ, र त्यसमा लाभ हुन्छ। भने, अल्लाहलाई स्मरण नगर्ने व्यक्ति मृत व्यक्तिसँग तुलना गरिएका छन्, जसको बाहिरी रूप बेरंग छ, भित्री रूप शून्य छ, र जसमा कुनै लाभ हुँदैन।
त्यसैगरी, घरलाई पनि जीवित भनिन्छ यदि त्यहाँका बासिन्दाहरू अल्लाहको स्मरण गर्छन्। अन्यथा, यदि बासिन्दाहरू अल्लाहको स्मरणबाट टाढा छन् भने, त्यो घरलाई मृत भनिन्छ। र जब घरलाई जीवित वा मृत भनेर वर्णन गरिन्छ, यसको अर्थ घरका बासिन्दाहरूलाई जनाइएको हुन्छ।