عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَثَلُ الَّذِي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لاَ يَذْكُرُ رَبَّهُ، مَثَلُ الحَيِّ وَالمَيِّتِ»، ولفظ مسلم: «مَثَلُ الْبَيْتِ الَّذِي يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، وَالْبَيْتِ الَّذِي لَا يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6407]
المزيــد ...
از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند:
«مَثَلُ الَّذِي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لا يَذْكُرُهُ مَثَلُ الحَيِّ وَالمَيِّتِ» «مثال کسی که پروردگارش را ذکر می کند و آن که او را ياد نمی کند، مانند زنده و مرده است». و در روایت مسلم آمده است: «مَثَلُ البَيْتِ الَّذِي يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، وَالبَيْتِ الَّذِي لا يُذْكَرُ اللهُ فِيهِ، مَثَلُ الحَيِّ والمَيِّتِ». «مثال خانه ای که الله در آن ياد می شود و خانه ای که الله در آن ياد نمی گردد، مثال زنده و مرده است».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 6407]
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرق میان کسی که الله متعال را یاد می کند و کسی که او را یاد نمی کند، مانند تفاوت زنده و مرده است در نفع و ظاهر نیکو، پس مثال کسی که پروردگارش را یاد می کند، مانند زنده ای است که بیرونش به نور حیات و باطنش به نور معرفت آراسته است، و در او منفعت است، و مثال کسی که الله متعال را یاد نمی کند مانند مرده ای است که ظاهرش از کار افتیده و باطنش باطل، و هیچ منفعتی در او نمی باشد.
همینطور خانه به زنده توصیف می شود اگر اهلش الله را یاد کنند، و در غیر این صورت این خانه مرده است به اثر سست بودن ساکنانش از ذکر الله متعال، و مراد از وصف خانه به زنده و مرده ساکن خانه است.