عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ:
مَا صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلاَةً بَعْدَ أَنْ نَزَلَتْ عَلَيْهِ: {إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالفَتْحُ} [النصر: 1] إِلَّا يَقُولُ فِيهَا: «سُبْحَانَكَ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي».
وعَنْها قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ: «سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي» يَتَأَوَّلُ الْقُرْآنَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4967]
المزيــد ...
ਹਜ਼ਰਤ ਆਇਸ਼ਾ, ਮੋਮਿਨਾਂ ਦੀ ਮਾਤਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ) ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਨਮਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹੀ ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਯਤ ਨازل ਹੋਈ: {ਇਜ਼ਾ ਜਾ ਆ ਨਸਰੁੱਲਾਹਿ ਵਲ ਫਤਹੁ} \[ਸੂਰਹ ਨਸਰ: 1],
ਪਰ ਹਰ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦੋਹਰਾਉਂਦੇ ਸਨ:
«ਸੁਭਾਨਕਾ ਰੱਬਨਾ ਵ ਬਿਹਮਦਿਕਾ ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ ਘਫਿਰ ਲਈ»।».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 4967]
ਮੁਮਿਨਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਆਈਸ਼ਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ) ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਨਬੀ ﷺ ਉੱਤੇ ਇਹ ਆਯਤ ਨਾਜ਼ਿਲ ਹੋਈ: {ਇਜ਼ਾ ਜਾ ਆ ਨਸਰੁੱਲਾਹਿ ਵਲ ਫਤਹੁ} ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਕੁਰਆਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਮਝਿਆ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਇਸ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ: {ਫਸੱਬਿਹਿ ਬਿਹਮਦਿ ਰੱਬਿਕਾ ਵਸਤੀਘਫਿਰਹੁ}।ਨਬੀ ﷺ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਰੁਕੂ ਅਤੇ ਸਜਦੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਲਫ਼ਜ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ: «ਸੁਭਾਨਕਾ» — ਤੇਰੇ ਤਹਿਤ ਤਹਰੀਫ਼, ਜੋ ਤੇਰੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਮੀ ਜਾਂ ਅਣਗੁਣ ਨਹੀਂ, «ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ ਰੱਬਨਾ ਵ ਬਿਹਮਦਿਕਾ» — ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ! ਸਾਡੇ ਰੱਬ ਤੇ ਤੇਰੀ ਤਾਰੀਫ਼, ਜੋ ਤੇਰੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਜਾਤੀ, ਗੁਣਾਂ ਅਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਦੀ ਹੈ,«ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ ਘਫਿਰ ਲਈ» — ਅੱਲਾਹੁੰਮਾ! ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ ਕਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਖ਼ਸ਼ ਦੇ।