عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ:
مَا صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلاَةً بَعْدَ أَنْ نَزَلَتْ عَلَيْهِ: {إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالفَتْحُ} [النصر: 1] إِلَّا يَقُولُ فِيهَا: «سُبْحَانَكَ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي».
وعَنْها قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ: «سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي» يَتَأَوَّلُ الْقُرْآنَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4967]
المزيــد ...
از عایشه ام المومنین رضی الله عنها روایت است که می گوید:
بعد از نزول (إذا جاء نصرُ الله والفتح) [النصر: 1]، رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ نمازی اقامه نکرد مگر اینکه در آن این دعا را خواند: «سُبْحانَكَ ربَّنَا وَبحمْدِك، اللَّهمَّ اغْفِرْ لي».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 4967]
در این حدیث عایشه رضی الله عنها یادآور می شود که وقتی الله متعال سوره ی نصر را بر رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل نمود و پیروزی مذکور در این سوره و فتح مکه را دید، به امر الهی در این سوره جامه ی عمل پوشاند، آنجا که می فرماید: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ»؛ بنابراین هنگام نماز در رکوع و سجده این ذکر و دعا را زیاد می خواند: «سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ ربَّنَا وَبحمْدِك، اللَّهمَّ اغْفِرْ لي». این کلمات الله متعال را از هر عیب و نقصی پاک می دانند و با حمد و ستایش او همراه هستند و با طلب مغفرت و آمرزش از الله متعال پایان می یابند.