فەرموودە: ئەگەر چاکەکار بێت، دەڵێت: پێشم بخەن، پێشم بخەن، وئەگەر چاکەکار نەبێت، دەڵێت: چی تیاچوونێکە! بۆ کوێی دەبەن؟

عن أبي سعيد رضي الله عنه قال: كان النبي صلى الله عليه وسلم يقول: «إذا وُضِعت الجَنَازَة واحْتَمَلَهَا الناس أو الرجال على أَعْنَاقِهِم، فإن كانت صالحة، قالت: قَدِّمُونِي قَدِّمُونِي، وإن كانت غير صالحة، قالت: يا وَيْلها! أين تَذهبون بها؟ يسمعُ صوتها كل شيء إلا الإنسان، ولو سَمِعَه صَعِق».
[صحيح] - [رواه البخاري]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەبی سەعیدەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەیفەرموو: «کاتێک جەنازە لەسەر دارتەم دادەنرێت وخەڵکی لەسەر شانەکانیان هەڵیدەگرن، ئەگەر چاکەکار بێت، دەڵێت: پێشم بخەن، پێشم بخەن، وئەگەر چاکەکار نەبێت (خراپەکار بێت)، دەڵێت: چی تیاچوونێکە! بۆ کوێی دەبەن؟ هەموو شتێک دەنگی دەبیستێت جگە لە مرۆڤ، ئەگەر مرۆڤ گوێی لێبێت لەهۆش خۆی دەچێت».
صەحیحە - بوخاری گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

ئەگەر جەنازە لەسەر دارتەم (تەرمهەڵگر) دابنرێت، وپاشان پیاوان لەسەر شانیان بیبەن بەرەو گۆڕستان؛ ئەگەر چاکەکار بوو ئەوا دەڵێت: بەپەلە بم بەن، چونکە دڵخۆشە بەو نیعمەت وخۆشیەی دەیبینێت لە بەهەشتدا، وئەگەر چاکەکار نەبێت (لە خراپەکاران بێت) ئەوا دەڵێت: ئەی تیا بچم، ئای چی سزایەکە، بەهۆی ئەو سزایەی دەیبنێت، بۆیە حەز ناکات بیبەن بەرەو گۆڕستان بیبەن، وهەموو بوونەوەرەکان گوێیان لە دەنگی دەبێت جگە لە مرۆڤ نەبێت، ئەگەر مرۆڤ گوێی لە دەنگی بووایە ئەوا لەهۆش خۆی دەچوو یان تیا دەچوو بەهۆی ئەو دەنگ وهاوارەوە.