عَن أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيَّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِذَا وُضِعَتِ الجِنَازَةُ وَاحْتَمَلَهَا الرِّجَالُ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ فَإِنْ كَانَتْ صَالِحَةً قَالَتْ: قَدِّمُونِي، وَإِنْ كَانَتْ غَيْرَ صَالِحَةٍ قَالَتْ: يَا وَيْلَهَا أَيْنَ يَذْهَبُونَ بِهَا؟ يَسْمَعُ صَوْتَهَا كُلُّ شَيْءٍ إِلَّا الإِنْسَانَ، وَلَوْ سَمِعَهُ صَعِقَ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 1314]
المزيــد ...
Ebû Saîd el-Hudrî -radıyallahu anh-'dan rivayet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
«Cenaze tabuta konulup da insanlar (veya erkekler) onu omuzlarına aldıklarında, eğer o iyi biriyse, "Beni bir an önce götürünüz, beni çabuk götürünüz!’’ diye seslenir. Eğer iyi biri değilse, "Vay başıma gelen! Beni nereye götürüyorsunuz?" diye feryat eder. Onun sesini, insanlar hariç her varlık duyar. Şayet insan, onu işitecek olsaydı (dehşetten) düşüp bayılırdı.»
[Sahih Hadis] - [Buhârî rivayet etmiştir] - [صحيح البخاري - 1314]
Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- bir ölünün tabuta konulması ve insanların onu omuzlarında taşıması durumunda eğer salih biriyse: “Beni önünde gördüğü mutluluğa götür.” der. Fakat salih biri değilse durumu kabullenmediğini bildiren bir sesle bağırır: “Ah, helak oldu! Onu nereye götürüyorlar?! Önünde gördüğü azap yüzünden.” Her şey onun sesini duyar, insan hariç. Eğer insan onu duysaydı duyduğu şeyin şiddetinden bayılırdı.