Hadith: “តើអល់ឡោះមិនបានផ្តល់អ្វីឲ្យពួកអ្នកដើម្បីបរិច្ចាគទេឬ? ពិតប្រាកដណាស់ រាល់ការតាសពេស្ហ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតឹកពៀរ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះមីទ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះលីល គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើអំពើល្អ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការហាមឃាត់គ្នាពីអំពើអាក្រក់ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ហើយការដែលនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នករួមមេត្រីជាមួយភរិយា ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយដែរ"។

عَنْ أَبِي ذَرٍّ رضي الله عنه:
أَنَّ نَاسًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالُوا لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا رَسُولَ اللهِ، ذَهَبَ أَهْلُ الدُّثُورِ بِالْأُجُورِ، يُصَلُّونَ كَمَا نُصَلِّي، وَيَصُومُونَ كَمَا نَصُومُ، وَيَتَصَدَّقُونَ بِفُضُولِ أَمْوَالِهِمْ، قَالَ: «أَوَلَيْسَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لَكُمْ مَا تَصَّدَّقُونَ؟ إِنَّ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَكْبِيرَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَحْمِيدَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَهْلِيلَةٍ صَدَقَةً، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ صَدَقَةٌ، وَنَهْيٌ عَنْ مُنْكَرٍ صَدَقَةٌ، وَفِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ»، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، أَيَأتِي أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَيَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ؟ قَالَ: «أَرَأَيْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِي حَرَامٍ أَكَانَ عَلَيْهِ فِيهَا وِزْرٌ؟ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعَهَا فِي الْحَلَالِ كَانَ لَهُ أَجْرٌ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1006]

អំពី អាពូហ្សើរ رضي الله عنه
ពិតណាស់ មានមនុស្សមួយក្រុមក្នុងចំណោមសហាហ្ពាត់ណាពី ﷺ បាននិយាយទៅកាន់ណាពី ﷺ ថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! អ្នកមានទាំងឡាយគេយកផលបុណ្យអស់ហើយ។ ពួកគេសឡាតដូចពួកខ្ញុំសឡាតដែរ ពួកគេបួសដូចពួកខ្ញុំបួសដែរ ហើយពួកគេមានទ្រព្យសម្បត្ដិសេសសល់ដើម្បីបរិច្ចាគទានថែមទៀត។ លោកក៏បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “តើអល់ឡោះមិនបានផ្តល់អ្វីឲ្យពួកអ្នកដើម្បីបរិច្ចាគទេឬ? ពិតប្រាកដណាស់ រាល់ការតាសពេស្ហ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតឹកពៀរ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះមីទ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ រាល់ការតះលីល គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើអំពើល្អ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការហាមឃាត់គ្នាពីអំពើអាក្រក់ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ហើយការដែលនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នករួមមេត្រីជាមួយភរិយា ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយដែរ"។ ពួកគេបានសួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើការដែលបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើងបំពេញចំណង់តណ្ហារបស់ខ្លួនសោះនោះ តើបានផលបុណ្យដែរឬ? លោកបានឆ្លើយថា៖ តើពួកអ្នកយល់យ៉ាងណា ប្រសិនបើរូបគេបំពេញចំណង់តណ្ហាក្នុងផ្លូវដែលគេហាមឃាត់ តើរូបគេនឹងមានបាបកម្មមែនទេ? ដូច្នោះដែរ ប្រសិនបើគេបំពេញវាតាមផ្លូវដែលស្របច្បាប់ នោះគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យ”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 1006]

Explanation

សហាហ្ពាត់មួយចំនួនដែលជាអ្នកក្រីក្របានត្អូញត្អែរពីស្ថានភាពរបស់ខ្លួន និងភាពតោកយ៉ាករបស់ពួកគេទៅកាន់ណាពី ﷺ និងការដែលពួកគេមិនមានទ្រព្យសម្បត្តិបរិច្ចាគទានដើម្បីទទួលបានផលបុណ្យច្រើនដូចអ្នកមាន និងដើម្បីពួកគេអាចធ្វើអំពើល្អបានច្រើនដូចអ្នកមាន ព្រោះអ្នកមានក៏ប្រតិបត្តិសឡាត និងបួសដូចពួកគេដែរ ប៉ុន្តែអ្នកមាន គឺពួកគេមានទ្រព្យសម្បត្តិដែលលើសពីតម្រូវការរបស់ខ្លួនដើម្បីបរិច្ចាគទៀតថែមទៀត។ ចំណែកឯពួកគេវិញ គឺគ្មានទេ។ ពេលនោះ ណាពី ﷺ ក៏បានបង្ហាញពួកគេអំពីរបៀបធ្វើទានដែលពួកគេអាចធ្វើបានដោយលោកលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ តើអល់ឡោះមិនបានផ្តល់អ្វីឲ្យពួកអ្នកដើម្បីពួកអ្នកអាចបរិច្ចាគលើខ្លួនពួកអ្នកទេឬ? ពិតប្រាកដណាស់ ការដែលពួកអ្នកសូត្រថា៖ سُبْحَانَ اللَّه (អល់ឡោះមហាបរិសុទ្ធ) នោះពួកអ្នកនឹងទទួលបានផលបុណ្យនៃការបរិច្ចាគទានមួយ។ ក៏ដូចគ្នាដែរ ការសូត្រថា៖ اللَّهُ أَكْبَرُ (អល់ឡោះជាម្ចាស់មហាធំធេងបំផុត) គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការសូត្រថា៖ الْحَمْدِ لِلَّه (ការសរសើរទាំងឡាយ គឺសម្រាប់អល់ឡោះ) ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការសូត្រថា៖ لَا إلَهَ إِلَّا اللَّهُ (គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ) ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើអំពើល្អ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ។ ការហាមឃាត់គ្នាពីអំពើអាក្រក់ គឺជាការបរិច្ចាគទានមួយ ហើយសូម្បីតែការដែលនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នករួមមេត្រីជាមួយភរិយារបស់ខ្លួន ក៏ជាការបរិច្ចាគទានមួយដែរ។ ពេលនោះ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើល ហើយក៏សួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើការដែលបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើងបំពេញចំណង់តណ្ហារបស់ខ្លួនសោះនោះ តើបានផលបុណ្យដែរឬ? លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ តើពួកអ្នកយល់យ៉ាងណា ប្រសិនបើរូបគេបំពេញចំណង់តណ្ហាក្នុងផ្លូវដែលគេហាមឃាត់ ដូចជាប្រព្រឹត្តអំពើហ្ស៊ីណាជាដើម តើរូបគេនឹងមានបាបកម្មមែនទេ? ដូច្នោះដែរ ប្រសិនបើគេបំពេញវាតាមផ្លូវដែលស្របច្បាប់ នោះគេក៏នឹងទទួលបានផលបុណ្យដែរ។

Benefits from the Hadith

1. ការប្រកួតប្រជែងគ្នារបស់បណ្តាសហាហ្ពាត់ رضي الله عنهم ក្នុងការធ្វើអំពើល្អ និងការយកចិត្តទុកដាក់របស់ពួកគេដើម្បីទទួលបានផលបុណ្យដ៏មហិមា និងការសណ្ដោសប្រណីពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។
2. មានផ្លូវជាច្រើនក្នុងការធ្វើអំពើល្អដែលរួមបញ្ចូលគ្រប់សកម្មភាពដែលជនមូស្លីមធ្វើដោយមាននៀតត្រឹមត្រូវ និងគោលបំណងល្អ។
3. ភាពងាយស្រួលនៃសាសនាអ៊ីស្លាមដោយជនមូស្លីមគ្រប់រូប គឺតែងមាននូវអ្វីដែលខ្លួនអាចធ្វើដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។
4. អ៊ីម៉ាំ អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ នេះជាភស្តុតាងដែលបង្ហាញថា ប្រការដែលគេអនុញ្ញាត(មូហ្ពាស)អាចក្លាយជាការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះអល់ឡោះតាមរយៈការមានចេតនានៀតត្រឹមត្រូវ។ ដូចនេះ ការរួមមេត្រីជាមួយភរិយាអាចក្លាយជាការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់) ប្រសិនបើគេនៀតថា ជាការបំពេញនូវសិទ្ធិរបស់ភរិយា និងការរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយល្អប្រសើរដូចដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបង្គាប់ប្រើ ឬដើម្បីទទួលបានកូនដែលកតញ្ញូ ឬដើម្បីការពារខ្លួនឯងឬភរិយាពីអំពើផិតក្បត់ ឬរារាំងពួកគេមិនឱ្យមើលប្រការហាមឃាត់ គិតអំពីវា ឬចង់បានវា ហើយនិងសម្រាប់គោលបំណងល្អផ្សេងៗទៀត។
5. ការប្រើឧទាហរណ៍ និងការប្រៀបធៀបដើម្បីឱ្យប្រធានបទកាន់តែច្បាស់ និងមានឥទ្ធិពលកាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងចិត្តអ្នកស្តាប់។