عَنْ أَبِي ذَرٍّ رضي الله عنه:
أَنَّ نَاسًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالُوا لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا رَسُولَ اللهِ، ذَهَبَ أَهْلُ الدُّثُورِ بِالْأُجُورِ، يُصَلُّونَ كَمَا نُصَلِّي، وَيَصُومُونَ كَمَا نَصُومُ، وَيَتَصَدَّقُونَ بِفُضُولِ أَمْوَالِهِمْ، قَالَ: «أَوَلَيْسَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لَكُمْ مَا تَصَّدَّقُونَ؟ إِنَّ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَكْبِيرَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَحْمِيدَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَهْلِيلَةٍ صَدَقَةً، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ صَدَقَةٌ، وَنَهْيٌ عَنْ مُنْكَرٍ صَدَقَةٌ، وَفِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ»، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، أَيَأتِي أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَيَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ؟ قَالَ: «أَرَأَيْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِي حَرَامٍ أَكَانَ عَلَيْهِ فِيهَا وِزْرٌ؟ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعَهَا فِي الْحَلَالِ كَانَ لَهُ أَجْرٌ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1006]
المزيــد ...
अबू धररच्या अधिकारावर, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न होऊ:
प्रेषिताचे काही साथीदार, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असू दे, प्रेषितांना म्हणाले, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असू दे: हे अल्लाहचे दूत, श्रीमंतांनी बक्षीस घेतले आहेत, ते प्रार्थना करतात जसे आम्ही प्रार्थना करतो आणि आम्ही उपवास करतो तसे ते उपवास करतात आणि ते त्यांच्या संपत्तीचे अतिरिक्त दान देतात: "अल्लाहने तुमच्यासाठी दान केले नाही काय?" खरंच, प्रत्येक तस्बिहा एक दान आहे, प्रत्येक तकबीर एक दान आहे, प्रत्येक प्रशंसा एक दान आहे, प्रत्येक तहलीला एक दान आहे, जे योग्य आहे ते सांगणे ही दान आहे, आणि एखाद्याला मना करणे हा एक मोठा भाग दान आहे "आणि तुमच्यापैकी एखाद्याच्या इच्छा पूर्ण करण्यात दान आहे." ते म्हणाले: हे अल्लाहचे दूत, आपल्यापैकी कोणीतरी त्याची इच्छा पूर्ण करू शकतो आणि त्यासाठी बक्षीस मिळवू शकतो का? तो म्हणाला: “तुम्हाला असे वाटते का की जर त्याने हे निषिद्ध केले तर त्याच्यावर पाप होईल का? त्याचप्रमाणे, जर त्याने ते कायदेशीर आहे त्यामध्ये ठेवले तर त्याला बक्षीस मिळेल.”
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 1006]
पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या काही गरीब सहकाऱ्यांनी पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्याकडे त्यांच्या गरिबीबद्दल आणि त्यांच्या श्रीमंत भावांप्रमाणे भरपूर बक्षीस मिळविण्यासाठी आणि त्यांच्यासारखे चांगले काम करण्यासाठी दान करण्यास असमर्थतेबद्दल तक्रार केली, कारण ते आपण प्रार्थना करतो तसे नमाज पढतो, आपण उपवास करतो तसे उपवास ठेवतो आणि त्यांच्या अतिरिक्त संपत्तीतून दान देतो, परंतु आपण तसे करत नाही! पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी त्यांना परवडणाऱ्या दानधर्मांकडे मार्गदर्शन केले, जसे की त्यांनी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) म्हटले आहे: अल्लाहने तुम्हाला ते दिले नाही का जे तुम्ही स्वतःसाठी दान म्हणून देऊ शकता?! (सुब्हानल्लाह) (अल्लाहची महिमा असो) म्हणणे तुमच्यासाठी दान म्हणून गणले जाते; तसेच (अल्लाहू अकबर) (अल्लाह सर्वात मोठा आहे) म्हणणे देखील दान आहे; (अलहम्दुलिल्लाह) (अल्लाहची स्तुती असो) म्हणणे हे दान आहे; आणि (ला इलाहा इल्लल्लाह) (अल्लाहशिवाय कोणीही देव नाही) म्हणणे हे दान आहे. (चांगल्या गोष्टींचा आदेश देणे) दान आहे आणि (वाईट गोष्टींपासून रोखणे) दान आहे आणि तुमच्यापैकी कोणी आपल्या पत्नीशी लैंगिक संबंध ठेवले तरी ते दान आहे. ते आश्चर्यचकित झाले आणि म्हणाले: हे अल्लाहचे रसूल, आपल्यापैकी कोणी त्याची इच्छा पूर्ण करतो का आणि त्यासाठी त्याला बक्षीस मिळते का?! तो म्हणाला: तुम्हाला दिसत नाही का की जर तो ते व्यभिचार किंवा इतर कोणत्याही प्रकारे निषिद्ध पद्धतीने पूर्ण करेल तर त्याला पाप लागेल का? त्याचप्रमाणे, जर तो ते कायदेशीररित्या पूर्ण करेल तर त्याला बक्षीस मिळेल.