عَنْ أَبِي ذَرٍّ رضي الله عنه:
أَنَّ نَاسًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالُوا لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا رَسُولَ اللهِ، ذَهَبَ أَهْلُ الدُّثُورِ بِالْأُجُورِ، يُصَلُّونَ كَمَا نُصَلِّي، وَيَصُومُونَ كَمَا نَصُومُ، وَيَتَصَدَّقُونَ بِفُضُولِ أَمْوَالِهِمْ، قَالَ: «أَوَلَيْسَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لَكُمْ مَا تَصَّدَّقُونَ؟ إِنَّ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَكْبِيرَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَحْمِيدَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَهْلِيلَةٍ صَدَقَةً، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ صَدَقَةٌ، وَنَهْيٌ عَنْ مُنْكَرٍ صَدَقَةٌ، وَفِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ»، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، أَيَأتِي أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَيَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ؟ قَالَ: «أَرَأَيْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِي حَرَامٍ أَكَانَ عَلَيْهِ فِيهَا وِزْرٌ؟ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعَهَا فِي الْحَلَالِ كَانَ لَهُ أَجْرٌ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1006]
المزيــد ...
Aboe Dharr (moge Allah tevreden met hem zijn) rapporteerde:
Een aantal mensen onder de metgezellen van de Profeet (vrede zij met hem) zeiden tegen hem: 'O Boodschapper van Allah, de mensen met rijkdommen hebben alle beloningen vergaard. Zij verrichten gebeden zoals wij bidden, vasten zoals wij vasten, maar geven extra aan liefdadigheid door hun overvloed aan middelen.’ Hierop antwoordde hij: 'Heeft Allah jullie niet iets gegeven om zelf liefdadigheid te verrichten? Elke tasbih (glorificatie van Allah) is een liefdadigheid, elke takbir (verheffing van Allah) is een liefdadigheid, elke tahmid (dankzegging aan Allah) is een liefdadigheid, elke tahlil (verkondiging van Allah Zijn eenheid) is een liefdadigheid. Het aansporen tot het goede is een liefdadigheid, het ontmoedigen van het kwade is een liefdadigheid en zelfs in het intieme van eenieder van jullie is er liefdadigheid.' Zij vroegen: 'O Boodschapper van Allah, als iemand van ons zijn begeerte bevredigt, krijgt hij daar dan werkelijk beloning voor?' Hij antwoordde: 'Denk eens na: als hij het op een verboden manier zou doen, zou dat hem dan geen zonde opleveren? Op dezelfde manier krijgt hij, als hij het op een toegestane manier doet, er beloning voor.'"
[Authentiek] - [Overgeleverd door Moeslim] - [Sahih Moeslim - 1006]
Enkele arme metgezellen van de Profeet (vrede zij met hem) klaagden over hun situatie en hun armoede bij de Profeet en het feit dat zij geen geld hadden om liefdadigheid te geven, zodat zij, net als hun broeders met veel geld, veel beloningen konden ontvangen en ook goed konden doen. Ze zeiden: "Zij bidden zoals wij bidden, vasten zoals wij vasten en geven liefdadigheid met hun overvloed, terwijl wij niets geven!" De Profeet (vrede zij met hem) leidde hen naar wat zij konden doen aan liefdadigheid. Hij zei: "Heeft Allah jullie niet iets gegeven om zelf liefdadigheid te verrichten?! Jullie uitspraak 'Soebhanallah (Glorie zij Allah)' is een liefdadigheid voor jullie en hetzelfde geldt voor 'Allahoe Akbar (Allah is de Grootste)', 'Alhamdoelillah (Alle lof is voor Allah)', en 'La ilaha illallah (Er is geen god dan Allah).' Het aansporen tot het goede is een liefdadigheid en het ontmoedigen van het kwade is een liefdadigheid. Zelfs in de intimiteit met je vrouw is er liefdadigheid." Zij waren verbaasd en zeiden: ''O Boodschapper van Allah, kan iemand van ons zijn verlangen bevredigen en daar dan beloning voor ontvangen?!" Hij antwoordde: 'Denk eens na: als hij het op een verboden manier zou doen, bijvoorbeeld door overspel, zou dat hem dan geen zonde opleveren? Op dezelfde manier krijgt hij er beloning voor als hij het op een toegestane manier doet.'