ჰადისი: "შენ ჩვენი ბატონი ხარ". მან თქვა: «ბატონი არის ალლაჰი». ჩვენ ვუთხარით: "შენ ხარ ჩვენ შორის საუკეთესო და ყველაზე პატივსაცემი". მაშინ მან თქვა: «თქვით ის, რასაც ჩვეულებრივ ამბობთ, ან თქვით ნაწილი იმისა, რასაც ჩვეულებრივ ამბობთ, მაგრამ [არ გადააჭარბოთ და] ნუ მისცემთ შაიტანს შესაძლებლობას, რომ შეგიტყუოთ!

عَن عَبدِ الله بنِ الشِّخِّير رضي الله عنه قَالَ:
انْطَلَقْتُ في وَفدِ بَنِي عَامِرٍ إِلى رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم، فَقُلنا: أَنتَ سيّدُنَا، فقال: «السَّيدُ اللهُ»، قُلنا: وَأَفْضَلُنا فَضْلاً، وأعظَمُنا طَوْلاً، فقال: «قُولُوا بِقَولِكُم، أَو بَعضِ قولِكُم، وَلَا يَسْتَجْرِيَنَّكُم الشَّيطَانُ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 4806]

გადმოცემულია აბდულლაჰ იბნ აშ-შახხირისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
«მე ჩავედი ბანუ ‘ამირის დელეგაციასთან ერთად ალლაჰის მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) და ჩვენ ვუთხარით: "შენ ჩვენი ბატონი ხარ". მან თქვა: «ბატონი არის ალლაჰი». ჩვენ ვუთხარით: "შენ ხარ ჩვენ შორის საუკეთესო და ყველაზე პატივსაცემი". მაშინ მან თქვა: «თქვით ის, რასაც ჩვეულებრივ ამბობთ, ან თქვით ნაწილი იმისა, რასაც ჩვეულებრივ ამბობთ, მაგრამ [არ გადააჭარბოთ და] ნუ მისცემთ შაიტანს შესაძლებლობას, რომ შეგიტყუოთ!»
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა აბუ დაუდმა და აჰმადმა] - [სუნან აბი დაუდ - 4806]

განმარტება

ხალხის ჯგუფი მივიდა მოციქულ მუჰამადთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), და როდესაც მასთან მივიდნენ, მათ მას შექებით გარკვეული სიტყვები უთხრეს, რაც მან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არ მოიწონა. მათ უთხრეს: «შენ ჩვენი ბატონი ხარ». მოციქულმა მუჰამმადმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მათ უთხრა: «ბატონი ალლაჰია». ბატონობა სრულად ალლაჰს ეკუთვნის მის ქმნილებებზე, ხოლო ისინი მისი მონებია. მათ უთხრეს: "შენ ჩვენგან ყველაზე აღმატებული ხარ კეთილშობილებით, ყველაზე მაღლა მდგომი ხარ წოდებით, პატივითა და ღირსებით". „შენ ჩვენგან ყველაზე მაღალი ადგილი გაქვს ჩვენს შორის", ანუ ყველაზე გულუხვი, აღმატებული და ღირსეული ხარ. შემდეგ ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მათ ურჩია, დაეცვათ თავიანთი ჩვეული საუბრის მანერა და არ გადაეჭარბათ სიტყვებში. ასევე, გააფრთხილა, რომ არ მიეცათ შანსი სატანისთვის, რომ გადაეყვანა ისინი უკიდურესობებში და გადაჭარბებულ ქებაში, რამაც შეიძლება შეიყვანოს აკრძალული შირქისკენ (მრავალღმერთიანობისკენ) და მისკენ მიმავალი გზებისკენ.