عَن عَبدِ الله بنِ الشِّخِّير رضي الله عنه قَالَ:
انْطَلَقْتُ في وَفدِ بَنِي عَامِرٍ إِلى رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم، فَقُلنا: أَنتَ سيّدُنَا، فقال: «السَّيدُ اللهُ»، قُلنا: وَأَفْضَلُنا فَضْلاً، وأعظَمُنا طَوْلاً، فقال: «قُولُوا بِقَولِكُم، أَو بَعضِ قولِكُم، وَلَا يَسْتَجْرِيَنَّكُم الشَّيطَانُ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 4806]
المزيــد ...
از عبدالله بن شِخّیر رضی الله عنه روایت است که گفت:
همراه وفد بنی عامر نزد رسول الله رفته و به ايشان گفتيم: تو سيد ما هستی. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «السَّيِّدُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى»: «سيد، الله تبارک وتعالی است». گفتيم: شما برترين ما و از قدر و منزلت بیشتری در ميان ما برخوردار هستی. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «قُولُوا بِقَوْلِكُمْ، أَوْ بَعْضِ قَوْلِكُمْ، وَلَا يَسْتَجْرِيَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ»: «آنچنان که در ميان خود صحبت می کنيد، (بدون مبالغه) سخن بگوييد و شيطان فريب تان ندهد».
[صحیح] - [ابو داود و احمد روایت کرده] - [سنن ابو داود - 4806]
گروهی نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدند و چون نزد ایشان رسیدند، ایشان در مدح وی مبالغه نمودند که وی آن را نپسندید، آنان گفتند: «تو سرور ما هستی»، پیامبر صلی الله علیه وسلم برای شان فرمود: «سرور، الله است». زیرا دارای سروری کامل بر آفریدگانش است و آنان بندگان او هستند. و گفتند: تو «بهترین ماهستى از بهر فضل» و بالاترین ما از بهر مرتبت و شرف و مزیت هستی. و تو «بزرگترین ما از بهر عطا هستی» و بخشندهترین و والاترین و گرامیترین ما هستی. سپس پیامبر صلی الله علیه وسلم آنان را راهنمایی کرد که همان سخنان معمول خود را بگویند و در گزینش الفاظ تکلف نورزند و شیطان آنان را به سوی غلو و زیادهروی در مدح که باعث وقوع در شرک و وسایل شرک میشود نکشاند.