Ҳадис: Сиз бизнинг саййидимизсиз. У зот: «Саййид Аллоҳ табарока ва таолодир» дедилар. Биз дедик: «Сиз бизнинг энг афзалимизсиз ва ичимизда дўстларга меҳрибон, душманларга қаҳрлисисиз». Ул зот дедилар: «Ўзларингизнинг оддий гапларингизни гапиринглар ёки шу айтган сўзингларингизнинг баъзиларини айтинглар. Шайтон сизларни ўз йўлига солиб, олиб кетиб қолмасин (ёки шайтон сизларни ҳар хил гапларни гапиришга журъатлик қилиб қўймасин)» дедилар

عَن عَبدِ الله بنِ الشِّخِّير رضي الله عنه قَالَ:
انْطَلَقْتُ في وَفدِ بَنِي عَامِرٍ إِلى رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم، فَقُلنا: أَنتَ سيّدُنَا، فقال: «السَّيدُ اللهُ»، قُلنا: وَأَفْضَلُنا فَضْلاً، وأعظَمُنا طَوْلاً، فقال: «قُولُوا بِقَولِكُم، أَو بَعضِ قولِكُم، وَلَا يَسْتَجْرِيَنَّكُم الشَّيطَانُ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 4806]

Бу таржима қайта кўрилиши ва текширилиши кекак.

Абдуллоҳ ибн Аш Шиххир разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда у кишининг шундай деганлари айтилади:
«Мен Бану Омирнинг вакиллар гуруҳида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига жўнадим. Етиб борганимизда У зотга қараб дедик: Сиз бизнинг саййидимизсиз. У зот: «Саййид Аллоҳ табарока ва таолодир» дедилар. Биз дедик: «Сиз бизнинг энг афзалимизсиз ва ичимизда дўстларга меҳрибон, душманларга қаҳрлисисиз». Ул зот дедилар: «Ўзларингизнинг оддий гапларингизни гапиринглар ёки шу айтган сўзингларингизнинг баъзиларини айтинглар. Шайтон сизларни ўз йўлига солиб, олиб кетиб қолмасин (ёки шайтон сизларни ҳар хил гапларни гапиришга журъатлик қилиб қўймасин)» дедилар.
[Тўғри матн] - [Абу Довуд ва Ахмад ривояти] - [Сунани Абу Довуд - 4806]

Изоҳ

Бир жамоат Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келди. Етиб келганларида У зот соллаллоҳу алайҳи ва саллам ёмон кўрадиган баъзи сўзларни айтдилар. «Сиз саййидимизсиз», дедилар. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Саййид Аллоҳдир», дедилар. У Зот махлуқотлари устидан тўлиқ ҳукмрон ва улар Унинг бандаларидир. «Сиз бизнинг энг афзалимиз, энг олий мартаба ва шараф эгасисиз. Ичимизда дўстларга меҳрибон, душманларга қаҳрлисисиз, энг саҳий, олий ва даражаси улуғисиз», –дедилар. Сўнгра Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам уларни одатдаги сўзларни айтишга, ўзларини ҳар хил бошқа мақтовлар учун урунтирмасликка йўлладилар ва уларни шайтон ғулувга олиб бориб ширк ва унинг василаларини қилдириб қўйишидан қайтардилар.

Ҳадиснинг фойдалари

1. Саҳобаларнинг наздида Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қадрларининг улуғлиги ва У зотга бўлган ҳурматлари.
2. Лафзларда муболаға қилишдан қайтариш ва сўзларда ўртача бўлиш.
3. Тавҳидга путур етгазувчи сўз ва амаллардан ҳимоя қилиш.
4. Мақташда ғулувга кетишдан қайтарилмоқда. Чунки у шайтон кирадиган ўринлардан.
5. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам одам боласининг саййиди. Ҳадисдаги келган қайтариқ эса камтринлик бобидан бўлиб, улар ғулувга кетиб қолишларидан қўрққанлар.